Centrum nadzoru wizyjnego (CNW) stanowi serce i zarazem warunek sine qua non każdego dobrze zorganizowanego systemu monitoringu wizyjnego. Od jego właściwej organizacji i współdziałania międzyinstytucjonalnego zależy skuteczność i efektywność pracy operatorów monitoringu. Co więcej, współczesne CNW zaczynają wykraczać poza swoje pierwotne przeznaczenie i coraz częściej zaczynają pełnić funkcję swoistych centrów bezpieczeństwa.

Wymagania lokalowe
Wielkość pomieszczenia powinna umożliwiać swobodne pomieszczenie potrzebnego wyposażenia oraz zapewnić komfortowe warunki pracy całemu personelowi. Zaleca się, by CNW zostało podzielone na kilka funkcjonalnych części:

  • salę operacyjną,
  • salę spotkań,
  • pokój obsługi,
  • serwerownię,
  • magazyn,
  • pomieszczenie kierownika,
  • pomieszczenia socjalne.

W równym stopniu istotne będą kształt i wysokość pomieszczeń. CNW powinno być pozbawione niepotrzebnych załamań czy filarów, które mogłyby ograniczać widoczność oraz wzajemny kontakt pomiędzy operatorami. Niewielka wysokość pomieszczeń to między innymi problemy ze zbyt szybkim nagrzewaniem się tychże pomieszczeń, w szczególności biorąc pod uwagę jak wiele zainstalowanych tam urządzeń wydziela ogromne ilości ciepła.

W trosce o komfort i warunki pracy centrum nadzoru wizyjnego powinno posiadać okna. Monitory należy zamontować w takim miejscu, by ich położenie względem okien zapobiegało oślepianiu. Warto również pamiętać o wyposażeniu okien w rolety/żaluzje, które pozwolą regulować ilość naturalnego światła wpadającego do pomieszczeń oraz ograniczą wgląd do z zewnątrz przez osoby nieupoważnione.

CNW warto dostosować do potrzeb osób poruszających się na wózkach. Dobrze, by istniały techniczne możliwości rozbudowy pomieszczeń, gdyby taka potrzeba zaistniała w przyszłości.

Zabezpieczenie fizyczne i techniczne
Organizacja pracy CNW powinna zapewniać bezpieczeństwo mienia i osób tam pracujących, a także gwarantować, że żadna niepowołana osoba nie będzie miała dostępu do kluczowych pomieszczeń takich jak sala operacyjna czy serwerownia. Wejścia do tych pomieszczeń powinny być chronione przez system kontroli dostępu (SKD) oraz system sygnalizacji włamania i napadu (SSWIN). Rozkład pomieszczeń i ciągi komunikacyjne powinny być tak zaprojektowane, by osoby trzecie nie miały wglądu do sali operacyjnej.

W trosce o komfort pracy operatorów oraz eliminację czynników rozpraszających ich uwagę należy ograniczyć wchodzenie i wychodzenie do sali operacyjne. Z tego właśnie względu, o czym już wcześniej wspomniano, w CNW wydzielone powinny zostać: sala spotkań i pokój obsługi. W tym drugim pomieszczeniu mogą być przyjmowani przedstawiciele instytucji, którzy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa mogą przeglądać zarejestrowane materiały, np. funkcjonariusze operacyjni Policji.

Warunki środowiskowe
Warunki, w jakich pracują operatorzy monitoringu, mogą mieć ogromny wpływ na skuteczność i efektywność całego systemu monitoringu wizyjnego. Oczywistym przecież jest, że brak odpowiedniego komfortu może powodować nadmierne zmęczenie i zarazem osłabienie percepcji. W pomieszczeniach centrum nadzoru wizyjnego zalecanym jest światło rozproszone, które w przeciwieństwie do światła punktowego, nie jest tak męczące dla oczu. Jednocześnie powinno zapewnić się możliwość regulacji natężenia oświetlenia, jak również zapewnić dodatkowe oświetlenie stanowiskowe, przydatne w czasie wykonywania czynności biurowych. Niewłaściwe oświetlenie pomieszczeń może nawet prowadzić do sytuacji, gdy operator nie zauważy ważnego incydentu lub rozpozna szczegóły w sposób nieprawidłowy.

Ze względu na ilość zgromadzonego sprzętu elektronicznego i urządzeń elektrycznych niezbędne są również odpowiednio wydajne systemy wentylacyjne oraz systemy regulacji temperatury. O tym jak ważne jest zapewnienie dopływu świeżego powietrza i dostosowanie temperatury do potrzeb temperatury wiedzą na pewno te osoby, którym przyszło pracować w letnie upały w pomieszczeniach niewyposażonych lub posiadających niesprawną klimatyzację. Warto również pamiętać o tym, że w wielu nowoczesnych budynkach temperatura pomieszczeń regulowana jest centralnie, a zaplanowane harmonogramy zakładają często nocne obniżenie temperatury.

Stanowiska pracy
Oprócz warunków środowiskowych niebagatelny wpływ na komfort i efektywności pracy operatorów monitoringu wizyjnego będą miały również warunki stanowiska pacy. Wystarczająca ilość miejsca to warunek konieczny do właściwej organizacji stanowiska pracy. Wymagania ergonomii pracy nakazują, by całe wyposażenie techniczne oraz potrzebna dokumentacja znajdywały się w zasięgu ręki operatora, tak by nie musiał on niepotrzebnie się przemieszczać.

Należy pamiętać, że oprócz komputera, monitorów, panelu sterującego, klawiatury i środków łączności, operator musi mieć do swojej dyspozycji różnego rodzaju instrukcje, procedury, dzienniki, notatniki i inne materiały pomocnicze. Miejsca powinno być też na tyle dużo, by operatorzy niezależnie od swej budowy ciała mieli wygodne pozycje i zapewnioną swobodę ruchów.

Jeżeli chodzi o fotele to jest to jeden z tych elementów wyposażenia, na którym naprawdę nie warto oszczędzać. Ergonomiczne i dostosowane do pracy przy monitorach ekranowych fotele operatorskie zapewniają komfortowe warunki pracy nawet przez wiele godzin i redukują uczucie zmęczenia mięśni. Wykończenie powierzchni blatu biurka powinno być wykonane z antypoślizgowego i matowego materiału nieodbijającego światła.

Monitory ekranowe
Na efektywność pracy operatorów monitoringu wizyjnego wpływ ma przede wszystkim ilość, położenie oraz wielkość monitorów, na których wyświetlane są obrazy pochodzące z kamer. Wykorzystywane w centrum nadzoru wizyjnego możemy podzielić na dwa rodzaje: monitory ogólne i monitory szczegółowe.

Pierwsze z nich służą do prezentowania ogólnego oglądu sytuacji i zazwyczaj znajdują się w pewnej odległości od operatora. Często połączone ze sobą monitory ogólne tworzą wspólnie ścianę wizyjną.

Druga kategoria, monitory szczegółowe, wykorzystywane przez operatorów w celu bardzo dokładnej oceny obrazów. One natomiast powinny być zamontowane bezpośrednio przy stanowisku, w odległości 0,5 m – 1,5 m od operatora, tak by mógł swobodnie obserwować obrazy bez konieczności zmiany swojej pozycji czy nadmiernych ruchów szyi.

Generalną zasadą jest, że monitory powinny być umieszczone w taki sposób, by wspomagały pracę operatora i zwiększały prawdopodobieństwo zaobserwowania istotnych zdarzeń.

Jeżeli chodzi o monitory szczegółowe dobrym ustawieniem jest między innymi układ 2 x 2. Oczywiście, trzeba pamiętać, by ustawienie monitorów mogło być dostosowywane do indywidualnych potrzeb operatorów. Niespełnienie podstawowych zasad ergonomii może mieć negatywny wpływ na efektywność pracy i powodować poważne dolegliwości zdrowotne, co w konsekwencji może doprowadzić do licznych absencji pośród zatrudnianego personelu.

Organizacja pracy
Jednocześnie warto podkreślić, że realizacja celów stawianych przed systemem monitoringu wizyjnego może być znacznie utrudniona, jeżeli na jednego operatora będzie przypadać zbyt duża liczba wyświetlanych obrazów. Jak się okazuje jest to czynnik kluczowy.

Niektóre standardy podają, że 16 obrazów, to maksymalna liczba, jaką operator może skutecznie nadzorować. Zarazem podkreśla się, że w sytuacji kiedy zadaniem operatora jest identyfikacja szczegółów w zmieniającej się przestrzeni, to liczba obrazów wyświetlanych na jednym monitorze nie powinna przekraczać 4. Większa ilość kamer przypadających na jednego operatora powoduje systematyczny spadek jego efektywności. Oczywiście, w zależności od celu obserwacji, rodzaju miejsca, statyczności obrazów czy też częstotliwości incydentów, optymalna ilość kamer przypadająca na jednego operatora może być inna.

Efektywność systemu monitoringu wizyjnego jest również zależna od czasu, przez jaki operatorzy obserwują obrazy. Zaleca się, by operatorzy robili częstsze, a krótsze przerwy, które są o wiele bardziej korzystne i pozwalają lepiej radzić sobie ze zmęczeniem i znużeniem, aniżeli rzadsze, a dłuższe przerwy. Zgodnie z polskimi przepisami prawa na każdą godzinę pracy przy monitorze ekranowym powinna przypadać 5-minutowa przerwa od tej pracy.

Szkolenie i procedury
Organizacja CNW nie jest możliwa bez określenia stosownych procedur regulujących zarówno wewnętrzne zasady pracy, jak również współpracę z podmiotami zewnętrznymi. Właściwe kierownictwo, czytelny podział odpowiedzialności, algorytmy postępowania, procedury awaryjne, dostosowany do potrzeb personelu system szkoleniowy, to tylko niektóre aspekty organizacyjne, niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania CNW. Niestety bardzo często szkolenie operatorów ogranicza się wyłącznie do zagadnień technicznej obsługi systemu monitoringu wizyjnego, a i wartość merytoryczna tych szkoleń pozostawia niekiedy wiele do życzenia.

Zakres programu szkoleniowego powinien zostać rozszerzony między innymi o zagadnienia funkcji monitoringu wizyjnego, zasad prowadzenia skutecznego wideonadzoru, budowania świadomości sytuacyjnej, rozpoznawania mowy ciała, sposobach postępowania sprawców przestępstw, czyli modus operandi, komunikacji interpersonalnej, a także prawnych aspektów funkcjonowania systemów monitoringu wizyjnego, ochrony danych osobowych oraz prywatności.

Podsumowanie
Jak wspomniano na wstępie centrum nadzoru wizyjnego stanowi serce każdego systemu monitoringu wizyjnego. Z tego też powodu, oprócz odpowiedniego zabezpieczenia pomieszczeń, niezwykle ważne jest również zapewnienie ciągłości działania. Niestety ten ostatni aspekt bywa często jakby pomijany i co rusz można usłyszeć o przypadkach kiedy awaria sieci telekomunikacyjnej czy przerwa w dostawach energii elektrycznej spowodowała poważne zakłócenia w pracach centrów nadzoru czy podobnych do nich innego rodzaju centrów dyspozycyjnych. Nie można zatem zapominać, że centrum nadzoru wizyjnego, co wynika z ich natury, powinny obsługiwać przede wszystkim poważne incydenty oraz sytuacje kryzysowe. Niemożliwość realizacji podstawowych funkcji w sytuacjach trudnych nakazywałoby zapytać o zasadność funkcjonowania CNW i celowość ponoszonych z tego tytułu kosztów.

Autor: Sergiusz Parszowski, sergiusz.parszowski@instin.pl
Artykuł pierwotnie ukazał się w magazynie Ochrona Mienia i Informacji Nr 5/2017 wrzesień/październik.

Bezpieczeństwo osobiste

Zapraszamy wszystkich na bezpłatne warsztaty z bezpieczeństwa osobistego, przygotowane przez nas we współpracy z Centrum Rozwoju Zawodowego „Krzywy Komin” we Wrocławiu (18 listopada 2017 r., godz. 09:00 – 13:30).

Opis szkolenia:

Jeżeli chcesz szybciej odczytywać sygnały o niebezpieczeństwie, jeżeli chcesz zmniejszyć prawdopodobieństwo zostania ofiarą, jeżeli chcesz wiedzieć w jaki sposób możesz wyjść z trudnej sytuacji, to koniecznie zapisz się na nasze szkolenie. Szkolenie skierowane jest do wszystkich osób, którym nie jest obojętne bezpieczeństwo własne oraz najbliższych.

Nie będziemy straszyć! Chcemy jednak, byś zwiększył swoją świadomość na temat współczesnych zagrożeń oraz zdobył podstawową wiedzę i umiejętności, które pozwolą Ci zapobiegać niebezpiecznym sytuacjom. Tak rozumiemy bezpieczeństwo osobiste!

Nie będziemy Cię zbroić! Podpowiemy jednak, co warto mieć ze sobą i w jaki sposób wykorzystać przedmioty codziennego użytku. Tak rozumiemy bezpieczeństwo osobiste!

Nie będziemy uczyć walki wręcz! Chcemy jednak, byś potrafił wykorzystywać naturalne predyspozycje, dzięki którym jesteśmy w stanie przeciwstawić się zbliżającemu się niebezpieczeństwu. Tak rozumiemy bezpieczeństwo osobiste!

Nasze szkolenie jest wstępem do poprawy własnego bezpieczeństwa. Nie zagwarantujemy Ci, że po tym szkoleniu nic złego Cię nie spotka. Zagwarantujemy jednak, że prawdopodobieństwo tego będzie zdecydowanie mniejsze oraz to, że zwiększysz swoje szanse na wyjście z opresji obronną ręką, gdy zajdzie taka potrzeba. Zrozumiesz dlaczego natura wyposażyła nas w strach i dowiesz się w jaki sposób wykorzystywać intuicję. Dowiesz się dlaczego nasze miasta porównuje się do dzikiej dżungli. Nauczysz się, jak stać się niewidzialnym w tłumie i poznasz kilku punktowe standardy postępowania.

Nabierzesz pewności siebie i poprawisz bezpieczeństwo swoje i najbliższych.

Czas szkolenie: 4 – 4,5 godz.

Rejestracja na stronie CRZ Krzywy Komin: www.krzywykomin.pl

Przegapiłeś szkolenie? A może chcesz, by podobne szkolenie zostało zorganizowane w Twoim miejscu pracy? Napisz do nas na kontakt.

Zarządzanie bezpieczeństwem oparte na dowodach

Zgodnie z zasadami dobrego zarządzania najważniejsze to wiedzieć, co się robi, po co się to robi i jakie przynosi to efekty. Niestety często, zamiast poszukiwać prawdziwych przyczyn problemu, stosujemy rozwiązania dorywcze (quick fix). Nie zastanawiamy się dlaczego w ogóle podejmuje jakieś działania, czasem ulegamy „modom”, robimy coś, bo wszyscy tak robią. Brak refleksyjności w naszej działalności powoduje, że jesteśmy nieskuteczni lub zwyczajnie nieefektywni.

Zazwyczaj nie badamy, nie posiadamy diagnozy problemu, a przecież problem dobrze zdefiniowany jest w połowie rozwiązany. Metody „gaszenia pożarów” mamy natomiast opanowane niemalże do perfekcji. W konsekwencji intuicyjnie, zawierzając swojemu doświadczeniu, próbujemy odnaleźć się w świecie faktów i mitów.

Czy nasze polityki, procesy i procedury powinniśmy zatem opierać na dowodach czy przekonaniach?

Model polityki opartej na przekonaniach „używa dowodów w sposób selektywny, nie zważając na jakość badań, lub też wykorzystuje niesprawdzone poglądy jednostek i grup, które odwołują się do ideologii, przesądów i spekulacji”. Model polityki opartej na dowodach: „to sumienne i jawne wykorzystywanie w procesach decyzyjnych i przy wyborach strategii politycznych najlepszych spośród dostępnych danych empirycznych opartych na dowodach”.

Koncepcja zarządzania opartego na dowodach wywodzi się wprost z koncepcji medycyny opartej na dowodach. Archie Cochrane w pracy Effectiveness and efficiency (1972) argumentował na rzecz tego, aby lekarze odwoływali się do dowodów (evidence based medicyne). Mimo, że dzisiaj wydaje się oczywiste, że leczenie powinno opierać się na sprawdzonych metodach, to w dalszym ciągu stosowane są praktyki, które nie opierają się na materiale dowodowym. Medycyna oparta na dowodach (EBM) oznacza postępowanie medyczne oparte na najlepszej dostępnej wiedzy  naukowej, dostarczanej przez badania eksperymentalne i obserwacyjne.

Zarządzanie oparte na dowodach zyskuje na popularności w następujących dziedzinach: medycynie, szkoleniach, marketingu, psychologii, tworzeniu prawa czy polityce społecznej. Termin „polityka oparta na dowodach” wyewoluował z pojęcia „praktyki opartej na dowodach”. Od 1999 r. administracja w Wielkiej Brytanii była dopasowywana do modelu polityk opartych na dowodach. Od 2007 r. we Francji realizowany jest program rewizji generalnej sposobu wykonywania polityk publicznych. Komisja Europejska również rekomenduje rządom państw członkowskich Evidence-Based Policy jako model polityki publicznej.

„Zarządzanie oparte na dowodach polega na podejmowaniu decyzji poprzez sumienne, jasne oraz rozsądne łączenie czterech źródeł informacji: opinii i doświadczeń praktyków, dowodów z analiz danej organizacji (kontekstu), najlepszych dostępnych dowodów oraz perspektywy stron, których dotyczyć będzie dana decyzja.” (Rob B. Briner, David Denyer, Denise M. Rousseau, 2009). Metodologię „evidence-based” możemy przedstawić w 5 podstawowych krokach: definiowanie celów i potrzeb informacyjnych, zbieranie dowodów, analiza danych, prezentowanie informacji, podejmowanie decyzji opartych na dowodach.

Oczywiście zarządzanie oparte na dowodach jest procesem ciągłym, dlatego też, w dalszych etapach ponownie weryfikujemy dowody, na których została podjęta decyzja oraz sprawdzamy skutki naszego działania. Wyzwaniem jest wybranie, spośród wielu dowodów, tych najlepszych. Wbrew pozorom, pomimo licznych źródeł informacji, doskwiera nam niedobór dobrych jakościowo danych.

Zarządzanie bezpieczeństwem oparte na dowodach to szansa na lepsze decyzje i sprawniejsze zarządzanie organizacjami. Niestety chcąc rozwiązać problemy w obszarze bezpieczeństwa osoby podejmujące decyzje zbyt często bazują na wiedzy wyniesionej ze studiów, utartych schematach, powtarzanych praktykach czy materiałach marketingowych. Doskonałym tego przykładem są wszystkie dyskusje o zasadności i celowości stosowania fotoradarów, skuteczności systemów nadzoru wizyjnego czy potrzebie zapewnienia większej liczby patroli policyjnych. Jakże często decyzje w powyższych kwestiach podejmowane są bez wcześniejszych studiów i analiz, jakże często nie mierzy się także skutków tychże decyzji?

I chociaż w naszym kraju nadal badania w obszarze bezpieczeństwa prowadzone są w zbyt wąskim zakresie i w konsekwencji czego dysponujemy często niewystarczającą wiedzą o problemach i zjawiskach, z którymi przychodzi nam się mierzyć, to jednak nie sposób nie zauważać korzyści jakie może przynieść wykorzystanie sprawdzonych naukowo dowodów, a tych dotyczących chociażby fotoradarów, nadzoru wizyjnego czy skuteczności większej liczby patroli jest przecież coraz więcej.

5żywiołów. Bezpieczeństwo w mieście

Jak zapewnić bezpieczeństwo obiektów i obszarów w kontekście sytuacji kryzysowych?

Zapraszamy wszystkich do udziału w konferencji „Bezpieczeństwo obiektów i obszarów – monitoring wizyjny, kontrola dostępu, mechaniczne systemy zabezpieczeń”, która odbędzie się 4 października 2017 r. w Warszawie.

Wykład otwierający konferencję pt. „Jak zapewnić bezpieczeństwo obiektów i obszarów w kontekście sytuacji kryzysowych?” wygłosi ekspert firmy INSTIN Pan Sergiusz Parszowski.

Czym jest i w jakich sytuacjach może być przydatny folder budynku? W jakim celu przygotowuje się „bezpieczną kopertę”? W jakich miejscach warto przygotowywać „safe roomy”? Czy nowoczesna architektura zapobieże przyszłym zamachom terrorystycznym? W jaki sposób systemy kontroli dostępu mogą pomóc w przeprowadzeniu sprawnej ewakuacji? Jak zbudować efektywny system monitoringu wizyjnego? W jaki sposób zapewnić skuteczną komunikację skierowaną do wszystkich osób przebywających w budynku? Co powinno zawierać szkolenie personelu bezpieczeństwa i jak przygotować pozostały personel?

Wystąpienie będzie próbą odpowiedzi na powyższe i wiele innych pytań, które niejednokrotnie zaprzątają głowy zarządców budynków oraz menadżerów ds. bezpieczeństwa.

Więcej informacji o konferencji oraz formularz rejestracyjny dostępny na stronie organizatora wydarzenia: www.successpoint.pl

„Wydawanie zezwoleń na przeprowadzenie imprezy masowej” – to kolejne przedsięwzięcie szkoleniowe przygotowywane przez nas we współpracy z Ośrodkiem Kształcenia Samorządu Terytorialnego im. Waleriana Pańki, prowadzonym przez Fundację Rozwoju Demokracji Lokalnej.

PROGRAM:
Część I

1. Jak stwierdzić czy wydarzenie podlega pod przepisy ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych czy też nie?
2. Jakie obowiązki musi spełnić organizator, by uzyskać zezwolenie na przeprowadzenie imprezy masowej?
3. W jakim zakresie instytucje publiczne odpowiadają za zabezpieczenie imprez masowych?
4. Jak zorganizować współpracę wszystkich podmiotów zaangażowanych w zabezpieczenie imprezy?
5. Na co należy zwrócić uwagę w organizacji urzędu gminy/miasta, by zezwolenie zostało wydane zgodnie z prawem?
6. Jak przebiega proces wydawania zezwoleń według zasady „krok po kroku”?

Część II
1. Jakich informacji może żądać od organizatora organ wydający zezwolenie?
2. Jak przebiega proces opiniowania imprezy masowej przez właściwe podmioty i jakie on ma znaczenie dla organu wydającego zezwolenie?
3. Czy terminy w procesie wydawania zezwoleń na przeprowadzenie imprezy masowej mają charakter obligatoryjny czy tylko instrukcyjny?
4. Co powinna zawierać decyzja o zezwoleniu lub odmowie zezwolenia na przeprowadzenie imprezy masowej?
5. Jak bez błędów i uchybień wydać decyzję w sprawie przeprowadzenia imprezy masowej?
6. Jakie informacje powinien zawierać rejestr wniosków o zezwolenie na przeprowadzenie imprezy masowej?
7. Na jakie nieprawidłowości w procesie wydawania zezwoleń wskazuje Najwyższa Izba Kontroli?

Miejsce szkolenia: Wrocław
Czas trwania: 09:00 – 14:00
Termin: 08.11.2016

Miejsce szkolenia: Katowice
Czas trwania: 09:00 – 14:00
Termin: 15.11.2016

Miejsce szkolenia: Poznań
Czas trwania: 09.00 – 14.00
Termin: 22.11.2016

Szczegółowy program szkolenia i formularz zgłoszeniowy można znaleźć na stronie OKST.

Polecamy również nasze szkolenie „Kontrola przebiegu imprezy masowej”.

Zachęcamy również do korzystania z naszej publikacji „Imprezy masowe. Organizacja, bezpieczeństwo, dobre praktyki”.

OKST

Zarządzanie obiektami sportowymi a bezpieczeństwo imprez masowych

Zarządzanie obiektami sportowymi a bezpieczeństwo imprez masowych. Organizator imprezy masowej odpowiada za bezpieczeństwo uczestników. Jakie wymagania musi spełniać miejsce imprezy masowej? Jakie obowiązki spoczywają na zarządzających obiektami sportowymi?

Z ogromną przyjemnością informujemy o rozpoczętej współpracy z Ośrodkiem Kształcenia Samorządu Terytorialnego im. Waleriana Pańki, prowadzonym przez Fundację Rozwoju Demokracji Lokalnej.

W ramach tejże współpracy zaplanowaliśmy cykl szkoleń z zakresu bezpieczeństwa imprez masowych, zarządzania kryzysowego oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Już w październiku planujemy przeprowadzić pierwsze szkolenia zatytułowane:

„Zarządzanie obiektami sportowymi w kontekście bezpieczeństwa imprez masowych”.

Miejsce szkolenia: Wrocław
Czas trwania: 10.00 – 15.00
Termin: 11.10.2016

Miejsce szkolenia: Katowice
Czas trwania: 09.00 – 14.00
Termin: 18.10.2016

Miejsce szkolenia: Poznań
Czas trwania: 09.00 – 14.00
Termin: 25.10.2016

Szczegółowy program szkolenia i formularz zgłoszeniowy można znaleźć na stronie OKST.

OKST

Opracowywanie planów zarządzania kryzysowego

„Metodyka sporządzania gminnych i powiatowych planów zarządzania kryzysowego” – to tytuł szkolenia, które we współpracy z platformą szkoleniową Szkol-gov.pl przeprowadzimy we wrześniu.

Co zawiera szkolenie?

W trakcie szkolenia jego uczestnicy uzyskają odpowiedź między innymi na następujące pytania:

  • Co powinien zawierać gminny i powiatowy plan zarządzania kryzysowego?
  • Jaka powinna być zawartość poszczególnych elementów?
  • Jak zapewnić przejrzystość, funkcjonalność i użyteczność planów zarządzania kryzysowego?
  • W jaki sposób zapewnić spójność planu zarządzania kryzysowego z innymi planami opracowywanymi na szczeblu gminy i powiatu?
  • Na podstawie jakich przepisów oprzeć pracę zespołu projektowego i grup roboczych?
  • Jak podzielić zadania i w jaki sposób egzekwować ich wykonanie?
  • Jaki czas przeznaczyć na opracowanie planu zarządzania kryzysowego i w jaki sposób sprawić, by prace postępowały zgodnie z harmonogramem?
  • Budżet? Czyli kto ponosi koszty sporządzenia planów zarządzania kryzysowego?
  • W jaki sposób przeprowadzić uzgodnienie i wdrożenie planu zarządzania kryzysowego?
  • W jaki sposób prezentować i promować plany zarządzania kryzysowego?
  • Kiedy i w jakie postaci dokonywać przeglądu i aktualizacji planu zarządzania kryzysowego?

Dla kogo jest to szkolenie?

Jeżeli jesteś pracownikiem samorządowym prowadzącym sprawy z zakresu zarządzania kryzysowego, członkiem zespołu zarządzania kryzysowego, pracownikiem gminnych lub powiatowych jednostek organizacyjnych, przedstawicielem służb, straży lub inspekcji, pracownikiem spółek komunalnych lub przedsiębiorstw, bądź przedstawicielem społecznych organizacji ratowniczych, to na pewno warto, abyś wziął udział w tym szkoleniu!

Gdzie i kiedy odbędzie się szkolenie?

Szkolenie zaplanowane zostało w dwóch miejscach i terminach:

20 września w Katowicach
27 września w Łodzi

Wszystkie informacje organizacyjnej oraz formularz zgłoszeniowy znajdziecie Państwo na platformie Szkol.gov.pl

Przegapiłeś szkolenie? Z chęcią zorganizujemy je dla Twojej instytucji? A może potrzebujesz konsultacji przy opracowywaniu planów zarządzania kryzysowego? Napisz do nas na kontakt.

Obiekty sportowe obowiązkowo chronione?

„Zabezpieczenie obiektów sportowych, na których przeprowadzane są największe i najbardziej medialne imprezy musi rozpoczynać się na długo przed samym wydarzeniem. Zgromadzonej publiczności, liczącej od kilkunastu do kilkudziesięciu tysięcy osób, trzeba zapewnić jak najwyższe bezpieczeństwo, co przy specyfice imprez masowych bywa niejednokrotnie niezwykle trudne. Co więcej, w kontekście zagrożeń terrorystycznych obiekty sportowe, podobnie jak centra handlowe czy środki transportu, kategoryzuje się jako tzw. cele miękkie. Z uwagi na raczej otwarty charakter oraz specyfikę tego typu miejsc, nie jest możliwe zastosowanie podobnych środków bezpieczeństwa, co w przypadku obiektów o znacznie ograniczonej dostępności. Niezbędne jest w tych przypadkach zastosowanie szczególnych rozwiązań, które to stworzą sposobność do budowy skutecznego systemu ochronnego.
….
W tym miejscu warto jednak podkreślić, że decyzja o umieszczeniu konkretnego obiektu sportowego w wykazie obszarów, obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie powinna zawierać uzasadnienie wskazujące na związek pomiędzy potencjalnym zniszczeniem lub uszkodzeniem obiektu a zagrożeniem dla bezpieczeństwa publicznego.”

Oto fragmenty najnowszego artykułu Sergiusza Parszowskiego pt. „Obiekty sportowe jako obiekty podlegającej obowiązkowej ochronie?”, w którym to autor stara się odpowiedzieć na zawarte w tytule pytanie. Całość artykułu została opublikowana w najnowszym numerze czasopisma Ochrona Mienia i Informacji.

DSC01153

Bezpieczeństwo imprez masowych – szkolenie otwarte

Zapraszamy wszystkich na otwarte szkolenie „Zadania i obowiązki organów samorządu terytorialnego i gminnych jednostek organizacyjnych w zapewnieniu bezpieczeństwa imprez masowych”.

Jeżeli jesteś pracownikiem prowadzącym sprawy z zakresu wydawania zezwoleń i kontroli przebiegu imprez masowych, pracownikiem centrum zarządzania kryzysowego, pracownikiem samorządowych jednostek organizacyjnych, przedstawicielem służb, straży i inspekcji, pracownikiem cywilnym lub strażnikiem gminnym (miejskim), wówczas to szkolenie jest z pewnością dla Ciebie.

W równym stopniu do udziału w szkoleniu zachęcamy organizatorów i kierowników do spraw bezpieczeństwa, a także wszystkie inne osoby zainteresowane problematyką bezpieczeństwa imprez masowych.

Wydarzenie to jest okazją do poznania najlepszych standardów i dobrych praktyk w zakresie bezpieczeństwa imprez masowych, praktycznych sposobów stosowania obowiązujących przepisów prawa oraz prześledzenia najczęstszych błędów i zaniedbań, które w przeszłości były przyczyną tragicznych w skutkach wydarzeń. Prowadzącym będzie oczywiście przedstawiciel firmy INSTIN.

Szkolenie zostanie przeprowadzone 23 czerwca 2016 r. w Częstochowie. Szczegółowy program i informacje organizacyjne można znaleźć na stronie internetowej organizatora: szkol-gov.pl

Chcesz wiedzieć więcej o bezpieczeństwie imprez masowych? Polecamy naszą publikację „Imprezy masowe. Organizacja, bezpieczeństwo, dobre praktyki”.

A może jesteś zainteresowany szkoleniem zamkniętym? Napisz do nas na kontakt.

Zabezpieczenie antyterrorystyczne imprez masowych

W zamieszczonym 27 kwietnia 2016 r. na stronie Rządowego Centrum Legislacji projekcie ustawy o działaniach antyterrorystycznych znalazły się zapisy, które jeżeli tylko wejdą w życie, stworzą nowe obowiązki dla właścicieli lub posiadaczy obiektów sportowych i rozrywkowych oraz organizatorów imprez masowych.

Według zaprezentowanych planów Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego prowadzić będzie wykaz obiektów, instalacji i urządzeń szczególnie zagrożonych zdarzeniem o charakterze terrorystycznym. Wykaz ten opracowywany będzie we współpracy z Komendantem Głównym Policji, organami administracji rządowej i organami jednostek samorządu terytorialnego. Niestety nie jest wiadomym w jakim trybie będzie następować umieszczenie obiektów, instalacji i rządzeń w przedmiotowym wykazie. Nie znane są także kryteria jakimi Szef ABW będzie się kierował, nie znana jest również ścieżka odwoławcza.

Czemu projektowane przepisy dotyczą również bezpieczeństwa imprez masowych? Otóż, w przedmiotowym wykazie obiektów, instalacji i urządzeń szczególnie zagrożonych zdarzeniem o charakterze terrorystycznym mogą znaleźć się m.in.:

  • obiekty użyteczności publicznej, takie jak miejsca kultu religijnego, centra handlowe, obiekty artystyczno-rozrywkowe, sportowo-rekreacyjne, konferencyjno-szkoleniowe i świadczące usługi hotelarskie;
  • obiekty wykorzystywane przy przeprowadzaniu imprez masowych, o których mowa w ustawie z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 611, z późn. zm.).

Umieszczenie obiektu w przedmiotowym wykazie skutkuje nałożeniem na jego właściciela lub posiadacza szeregu nowych obowiązków:

  • wyznaczenie osoby odpowiedzialnej za utrzymywanie kontaktów z Szefem ABW w zakresie ochrony przed zagrożeniami o charakterze terrorystycznym;
  • sporządzanie i aktualizowanie planów ochrony i działania na wypadek wystąpienia zdarzenia o charakterze terrorystycznym;
  • współdziałanie z Agencją Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policją i Strażą Graniczną w celu minimalizowania zagrożeń o charakterze terrorystycznym;
  • przekazywania informacji dotyczących ochrony fizycznej obiektu oraz wymiany informacji o zagrożeniach.

Wszystkie szczegóły dotyczące struktury i zakresu treści planu ochrony i działania na wypadek wystąpienia zdarzenia o charakterze terrorystycznym, sposobu jego opracowywania, aktualizacji i przekazywania mają zostać regulowane stosownym rozporządzeniem Rady Ministrów. W przypadku niewywiązania się przez właściciela lub posiadacza obiektu z obowiązku opracowania i przekazania planu wojewoda będzie mógł nałożyć administracyjną karę pieniężną w wysokości 5 000 zł za każdy dzień zwłoki.

Naturalnym jednak już teraz jest pytanie czy właściciele lub posiadacze obiektów, posiadających na podstawie odrębnych przepisów kompleksowe plany ochrony, będą zobowiązani do opracowania kolejnej dokumentacji czy też może dostosowanie istniejących planów do nowych wymogów będzie uznane za wystarczające? W naszym kraju istnieją przecież obiekty sportowe, które już teraz podlegają obowiązkowej ochronie i posiadają pewien system ochronny.

Ustawa o działaniach antyterrorystyczny, w projektowanym kształcie, przewiduje również, że w przypadku powzięcia informacji o możliwości wystąpienia zdarzenia o charakterze terrorystycznym Szef ABW będzie mógł wydawać właścicielom lub posiadaczom obiektów zalecenia mające na celu przeciwdziałanie zagrożeniu. Jeszcze ciekawszy jest zapis mówiący o tym, że w przypadku wprowadzenia co najmniej drugiego stopnia alarmowego (w czterostopniowej skali) za zabezpieczenie obiektów umieszczonych w wykazie odpowiadała będzie Policja.

O zagrożeniach terrorystycznych w kontekście bezpieczeństwa imprez masowych w gronie ekspertów rozmawiało się od dawna. W szczególności temat ten był podnoszony przed Mistrzostwami Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012™. I choć już teraz wiadomo, że projektowane rozwiązania nie będą dotyczyć wszystkich wydarzeń masowych i tym samym nie rozwiążą wszystkich problemów, to jednak mogą stanowić podstawę do poszukiwań skutecznej strategii przeciwdziałania zagrożeniom terrorystycznym podczas imprez masowych.

Chcesz wiedzieć więcej o organizacji i zabezpieczeniu imprez masowych? Polecamy naszą publikację „Imprezy masowe. Organizacja, bezpieczeństwo, dobre praktyki”.