W dniu 25 marca 2016 r. weszła w życie Ustawa z dnia 18 marca 2016 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją wizyty Jego Świątobliwości Papieża Franciszka w Rzeczypospolitej Polskiej oraz Światowych Dni Młodzieży – Kraków 2016. Zasadność przygotowania tego aktu nie podlega żadnej dyskusji. Wszystkie środowiska i instytucje zaangażowanie w organizację tak wyjątkowego wydarzenia zgadzają się co do tego, że starania o zapewnienie bezpieczeństwa uczestnikom, wyłącznie w oparciu o dotychczasowe przepisy prawa, napotkałoby na znaczące przeszkody i w niektórych kwestiach podejmowane działania mogłyby nie przynieść oczekiwanych skutków. Wystarczy tylko nadmienić, że przy organizacji wydarzeń o charakterze religijnym nie mają zastosowania przepisy dotyczące bezpieczeństwa imprez masowych.

W przyjętej wersji ustawy niepokoić powinno jednak to, w jaki sposób ustawodawca uregulował, żeby nie powiedzieć, że zmarginalizował rolę i znaczenie jednego z najważniejszych elementów systemu bezpieczeństwa, tj. służby porządkowej i służby informacyjnej. W praktyce członkowie powyższych służb są “oczami” i “uszami” organizatora. Jako jedyni pracują we wszystkich strefach i przez cały czas trwania wydarzenia. Z punktu widzenia uczestników są oni natomiast pierwszymi osobami, do których mogą zwrócić się po dowolną pomoc. Więcej na ten temat pisaliśmy w książce “Imprezy masowe. Organizacja, bezpieczeństwo dobre praktyki”.

Natomiast w ustawie zapisane zostało jedynie, że w opracowywanym planie zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego podczas Światowych Dni Młodzieży powinny znaleźć się informacje o liczbie, organizacji, oznakowaniu i wyposażeniu służby porządkowej i służby informacyjnej. I w zasadzie tyle. Nieprecyzyjność ustawy w zakresie jakim odnosi się ona do służby porządkowej i służby informacyjnej rodzi między innymi następujące pytania:
1) W jaki sposób i przy użyciu jakich algorytmów będzie obliczana liczba pracowników służby porządkowej i służby informacyjnej zabezpieczających Światowe Dni Młodzieży?
2) Jakie obowiązki i jakie uprawnienia będą posiadać członkowie wymienionych służb?
3) Jakich kwalifikacji będzie się wymagać od kandydatów oraz jak będzie wyglądać proces szkolenia?
4) Jakie będzie wyposażenie pracowników i czy będą posiadać środki przymusu bezpośredniego?
5) Na podstawie jakich przepisów prawa i regulaminów wykonawczych będą realizować swoje zadania?

Jeżeli zgodzilibyśmy się ze stanowiskiem dr Mateusza Drożdża oraz prokuratora Cezarego Kąkola, według których przy braku definicji służby porządkowej i służby informacyjnej w specustawie, powinno się stosować przepisy ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych, odpowiedzi na zadane powyżej pytania byłyby oczywiste. Oznaczałoby to jednak, że do zabezpieczenia imprezy powinno się zaangażować pracowników służb porządkowej i informacyjnej w liczbie co najmniej dwudziestu tysięcy, co w praktyce nie jest możliwe do zrealizowania. Niestety, pomimo niespełna czterech miesięcy pozostałych do wydarzenia, koncepcja zabezpieczenia Światowych Dni Młodzieży nie jest publicznie znana.