Informacje

5 żywiołów – bezpieczeństwo w mieście

Z ogromną satysfakcją możemy poinformować Państwa, że firma INSTIN została partnerem merytorycznym tegorocznej konferencji 5 żywiołów –Bezpieczeństwo w mieście.

Bezpieczeństwo w miastach

Zgodnie z tytułowym hasłem przewodnim podczas tegorocznej konferencji będziemy rozmawiać o bezpieczeństwie w miastach. Głównymi zagadnieniami, jakie poruszymy, będą:

budowanie odporności miejskiej (tzw. urban resilience);
analiza zagrożeń w świecie miliarda czujników;
wolność jako podstawa inteligentnego miasta;
budowanie miast w dobie zagrożeń terrorystycznych;
internet rzeczy w zarządzaniu kryzysowym;
działanie służb porządku publicznego w inteligentnym mieście;
wykorzystanie dronów w zarządzaniu kryzysowym i ochronie ludności.

Zarządzanie bezpieczeństwem

OBSERWUJ, PYTAJ, ZARZĄDZAJ. Zarządzanie bezpieczeństwem w oparciu o dane – to z kolei temat, z jakim podczas konferencji wystąpi Sergiusz Parszowski, ekspert ds. bezpieczeństwa i założyciel firmy INSTIN. Wystąpienie zostanie poświęcone koncepcji zarządzania bezpieczeństwem opartego na dowodach.

Zanim podejmiesz decyzję o instalacji nowej kamery, czujników czy zwiększenia nakładów na piesze patrole policji, zdobądź twarde dowody, że taka inwestycja jest naprawdę potrzebna. W pierwszej chwili zarządzanie bezpieczeństwem oparte na dowodach może się wydawać szukaniem dziury w całym, ale per capita poprawi bezpieczeństwo – zmusi do myślenia, wykluczając emocjonalne działanie wywołane politycznym zamówieniem lub medialną wrzawą.

5 żywiołów 2017 – gdzie i kiedy

Konferencja 5 żywiołów 2017 jest organizowana przez Instytut Mikromakro w dniach 20–21 kwietnia 2017 r. (czwartek, piątek) w Pałacu pod Krzysztofory, Sala Miedziana, Kraków, Rynek Główny 35.

Chcesz wziąć udział

Odwiedź witrynę internetową wydarzenia i wypełnij formularz rejestracyjny. Udział w konferencji jest BEZPŁATNY!

Materiały z konferencji

Prezentacje konferencyjne można pobrać tutaj.

Bezpieczeństwo biznesu w Estonii

W ostatnich miesiącach nasza firma zaangażowana była w niezwykle ciekawy projekt. Jeden z naszych klientów, rozpoczynający dopiero ekspansję zagraniczną, podjął decyzję o otwarciu oddziału w Estonii.

Naszemu udziałowi w tym projekcie przypadły wszystkie sprawy związane z bezpieczeństwem prowadzenia biznesu poza granicami kraju. Zakres realizowanych przez nas zadań obejmował między innymi:

ocenę poziomu bezpieczeństwa w kraju i stolicy oraz identyfikację zagrożeń szczególnie istotnych z punktu widzenia rodzaju działalności prowadzonej przez klienta;
ocenę ryzyka dla lokalizacji rozważanych przez klienta i przedstawienie w tym zakresie stosownych wniosków i rekomendacji;
rozpoznanie lokalnych przepisów prawa, regulacji i standardów w zakresie, w jakim dotyczą organizacji ochrony oraz pozostałych aspektów bezpieczeństwa biznesu;
opracowanie założeń i organizacja systemu ochrony fizycznej i zabezpieczenia technicznego oddziału;
przygotowanie planów i procedur bezpieczeństwa oraz szkolenie personelu zagranicznego;
nawiązanie współpracy z podmiotami właściwymi w zakresie bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz polskim przedstawicielstwem dyplomatycznym.

Wszystkich rozważających prowadzenie swojego biznesu w Estonii zdecydowanie do tego zachęcamy. Estonia jest krajem o dobrych wskaźnikach bezpieczeństwa. Według oficjalnych danych estońskiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych poziom przestępczości w kraju, porównując okresy od stycznia do listopada 2015 i 2016 roku, zmalał o 9 punktów procentowych. Jeszcze większe spadki odnotowano w kategorii kradzieży (spadek o 20%), przemocy fizycznej (spadek o 14%) oraz napadów rabunkowych (spadek 0 28%). Z pewnością do osiągnięcia tak dobrych wyników przyczyniła się dobra praca tamtejszej policji, która ma opinię bardzo profesjonalnej i zaangażowanej służby.

Nasze doświadczenia z lokalnymi firmami są równie pozytywne. Rzetelność i punktualność to pierwsze określenia, jakie przychodzą na myśl. Dotyczy to także sektora bezpieczeństwa i tamtejszych firm ochrony osób i mienia. Obsługa klienta i jakość świadczonych usług zdecydowanie przewyższają poziomem nasze krajowe standardy. Co ciekawe, pracownicy grup interwencyjnych nie mogą posiadać i używać jakichkolwiek pałek obronnych. W pozostałym zakresie wyposażenie jest podobne do polskich warunków… tylko ta jakość znów lepsza. Widoczna również w czasie i sposobie prowadzenia interwencji.

Osoby zainteresowane bezpieczeństwem biznesu w Estonii i potrzebujące wsparcia ze strony naszych ekspertów zapraszamy do kontaktu.

W sieci jakoś tak wyjątkowo cicho i chyba niewiele osób zauważyło, że w listopadzie wydana została najnowsza wersja Metodyki uzgadniania planów ochrony obszarów, obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie – autorstwa Biura Prewencji i Ruchu Drogowego Komendy Głównej Policji.

Jakie zmiany zaszły względem poprzedniej wersji dokumentu i z czego wynikała potrzeba dokonania aktualizacji?

Odpowiedź znajdziemy w Ustawie z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych, która to zmieniła brzmienie wielu aktów prawnych, w tym między innymi Ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia. Zawarty w art. 7 ust. 1 ustawy o ooim obowiązek uzgadniania przedmiotowych planów ochrony z właściwym terytorialnie komendantem wojewódzkim Policji został rozszerzony o obowiązek uzgadniania planów również z właściwym terytorialnie dyrektorem delegatury Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Zakres, w jakim ABW została włączona w proces uzgadniania planów ochrony, dotyczy oczywiście zagrożeń o charakterze terrorystycznym. W tym miejscu warto również podkreślić, że obiektami podlegającymi obowiązkowej ochronie są od teraz wszystkie obiekty zaliczane do infrastruktury krytycznej.

Co się wiąże z powyższymi zmianami, to przede wszystkim to, że poprzedzająca opracowanie planu ochrony analiza stanu potencjalnych zagrożeń powinna teraz zawierać również analizę zagrożeń o charakterze terrorystycznym. Zaleca się, by treści podlegające uzgodnieniom zostały zebrane w Załączniku antyterrorystycznym planu ochrony. Najważniejszą częścią załącznika jest natomiast Tabela ryzyka zagrożenia o charakterze terrorystycznym. W przygotowaniu stosownej analizy pomocny z pewnością będzie również przygotowany przez ABW Wykaz incydentów mających wpływ na ocenę ryzyka zagrożenia o charakterze terrorystycznym. Nie można także zapomnieć o konieczności przygotowania dodatkowych środków i procedur bezpieczeństwa przewidzianych w przypadku wprowadzenia na terenie kraju jednego z czterech stopni alarmowych (ALFA, BRAVO, CHARLIE, DELTA).

Cała procedura uzgadniania planów ochrony obszarów, obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie w zakresie zagrożeń o charakterze terrorystycznym znajduje się tutaj. Natomiast osoby zainteresowane wsparciem w stworzeniu systemu bezpieczeństwa i opracowaniu niezbędnej dokumentacji zapraszamy do bezpośredniego kontaktu.

Zabezpieczenie antyterrorystyczne imprez masowych

W zamieszczonym 27 kwietnia 2016 r. na stronie Rządowego Centrum Legislacji projekcie ustawy o działaniach antyterrorystycznych znalazły się zapisy, które (jeżeli tylko wejdą w życie), stworzą nowe obowiązki dla właścicieli lub posiadaczy obiektów sportowych i rozrywkowych oraz organizatorów imprez masowych.

Zagrożone zdarzeniem o charakterze terrorystycznym

Wykaz obiektów zagrożonych terroryzmem – nowe kompetencje Szefa ABW

Według zaprezentowanych planów Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego prowadzić będzie wykaz obiektów, instalacji i urządzeń szczególnie zagrożonych zdarzeniem o charakterze terrorystycznym. Wykaz ten opracowywany będzie we współpracy z Komendantem Głównym Policji, organami administracji rządowej i organami jednostek samorządu terytorialnego. Niestety nie jest wiadomo, w jakim trybie będzie następować umieszczenie obiektów, instalacji i rządzeń w przedmiotowym wykazie. Nie znane są także kryteria, jakimi Szef ABW będzie się kierował, nie znana jest również ścieżka odwoławcza.

Co znajdzie się na wykazie jako zagrożone zdarzeniem o charakterze terrorystycznym

Czemu projektowane przepisy dotyczą również bezpieczeństwa imprez masowych? Otóż w przedmiotowym wykazie obiektów, instalacji i urządzeń szczególnie zagrożonych zdarzeniem o charakterze terrorystycznym mogą znaleźć się m.in.:

obiekty użyteczności publicznej, takie jak miejsca kultu religijnego, centra handlowe, obiekty artystyczno-rozrywkowe, sportowo-rekreacyjne, konferencyjno-szkoleniowe i świadczące usługi hotelarskie;
obiekty wykorzystywane przy przeprowadzaniu imprez masowych, o których mowa w ustawie z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 611, z późn. zm.).

Zagrożenie terrorystyczne a odpowiedzialność właścicieli – zadania narzucone przez ustawę

Umieszczenie obiektu w przedmiotowym wykazie skutkuje nałożeniem na jego właściciela lub posiadacza szeregu nowych obowiązków:

wyznaczenie osoby odpowiedzialnej za utrzymywanie kontaktów z Szefem ABW w zakresie ochrony przed zagrożeniami o charakterze terrorystycznym;
sporządzanie i aktualizowanie planów ochrony i działania na wypadek wystąpienia zdarzenia o charakterze terrorystycznym;
współdziałanie z Agencją Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policją i Strażą Graniczną w celu minimalizowania zagrożeń o charakterze terrorystycznym;
przekazywanie informacji dotyczących ochrony fizycznej obiektu oraz wymiany informacji o zagrożeniach.

Plan działania na wypadek zdarzeń terrorystycznych: kto musi go przygotować i co grozi za zwłokę

Wszystkie szczegóły dotyczące struktury i zakresu treści planu ochrony i działania na wypadek wystąpienia zdarzenia o charakterze terrorystycznym, sposobu jego opracowywania, aktualizacji i przekazywania mają zostać regulowane stosownym rozporządzeniem Rady Ministrów. W przypadku niewywiązania się przez właściciela lub posiadacza obiektu z obowiązku opracowania i przekazania planu wojewoda będzie mógł nałożyć administracyjną karę pieniężną w wysokości 5 000 zł za każdy dzień zwłoki.

Naturalnym jednak już teraz jest pytanie, czy właściciele lub posiadacze obiektów, posiadających na podstawie odrębnych przepisów kompleksowe plany ochrony, będą zobowiązani do opracowania kolejnej dokumentacji czy też może dostosowanie istniejących planów do nowych wymogów będzie uznane za wystarczające? W naszym kraju istnieją przecież obiekty sportowe, które już teraz podlegają obowiązkowej ochronie i posiadają pewien system ochronny.

Rola ABW i Policji przy podwyższonym zagrożeniu terrorystycznym

Ustawa o działaniach antyterrorystyczny, w projektowanym kształcie, przewiduje również, że w przypadku powzięcia informacji o możliwości wystąpienia zdarzenia o charakterze terrorystycznym Szef ABW będzie mógł wydawać właścicielom lub posiadaczom obiektów zalecenia mające na celu przeciwdziałanie zagrożeniu. Jeszcze ciekawszy jest zapis mówiący o tym, że w przypadku wprowadzenia co najmniej drugiego stopnia alarmowego (w czterostopniowej skali) za zabezpieczenie obiektów umieszczonych w wykazie odpowiadała będzie Policja.

Podsumowanie

O zagrożeniach terrorystycznych w kontekście bezpieczeństwa imprez masowych w gronie ekspertów rozmawiało się od dawna. W szczególności temat ten był podnoszony przed Mistrzostwami Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012™. I choć już teraz wiadomo, że projektowane rozwiązania nie będą dotyczyć wszystkich wydarzeń masowych i tym samym nie rozwiążą wszystkich problemów, to jednak mogą stanowić podstawę do poszukiwań skutecznej strategii przeciwdziałania zagrożeniom terrorystycznym podczas imprez masowych.

Chcesz wiedzieć więcej o organizacji i zabezpieczeniu imprez masowych? Polecamy naszą publikację „Imprezy masowe. Organizacja, bezpieczeństwo, dobre praktyki”.

Światowe Dni Młodzieży 2016 – regulacje prawne

W dniu 25 marca 2016 r. weszła w życie Ustawa z dnia 18 marca 2016 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją wizyty Jego Świątobliwości Papieża Franciszka w Rzeczypospolitej Polskiej oraz Światowych Dni Młodzieży – Kraków 2016. Zasadność przygotowania tego aktu nie podlega żadnej dyskusji. Wszystkie środowiska i instytucje zaangażowanie w organizację tak wyjątkowego wydarzenia zgadzają się co do tego, że starania o zapewnienie bezpieczeństwa uczestnikom wyłącznie w oparciu o dotychczasowe przepisy prawa napotkałoby na znaczące przeszkody i w niektórych kwestiach podejmowane działania mogłyby nie przynieść oczekiwanych skutków. Wystarczy tylko nadmienić, że przy organizacji wydarzeń o charakterze religijnym nie mają zastosowania przepisy dotyczące bezpieczeństwa imprez masowych.

Służba porządkowa i służba informacyjna na Światowych Dniach Młodzieży

Rola służb porządkowych i informacyjnych

W przyjętej wersji ustawy niepokoić powinno jednak to, w jaki sposób ustawodawca uregulował, żeby nie powiedzieć, że zmarginalizował rolę i znaczenie jednego z najważniejszych elementów systemu bezpieczeństwa, tj. służby porządkowej i służby informacyjnej. W praktyce członkowie powyższych służb są „oczami” i „uszami” organizatora. Jako jedyni pracują we wszystkich strefach i przez cały czas trwania wydarzenia. Z punktu widzenia uczestników są oni natomiast pierwszymi osobami, do których mogą zwrócić się po dowolną pomoc. Więcej na ten temat pisaliśmy w książce Imprezy masowe. Organizacja, bezpieczeństwo dobre praktyki.

Nieprecyzyjność ustawy

Natomiast w ustawie zapisane zostało jedynie, że w opracowywanym planie zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego podczas Światowych Dni Młodzieży powinny znaleźć się informacje o liczbie, organizacji, oznakowaniu i wyposażeniu służby porządkowej i służby informacyjnej. I w zasadzie tyle. Nieprecyzyjność ustawy w zakresie, w jakim odnosi się ona do służby porządkowej i służby informacyjnej, rodzi między innymi następujące pytania:

W jaki sposób i przy użyciu jakich algorytmów będzie obliczana liczba pracowników służby porządkowej i służby informacyjnej zabezpieczających Światowe Dni Młodzieży?
Jakie obowiązki i jakie uprawnienia będą posiadać członkowie wymienionych służb?
Jakich kwalifikacji będzie się wymagać od kandydatów oraz jak będzie wyglądać proces szkolenia?
Jakie będzie wyposażenie pracowników i czy będą posiadać środki przymusu bezpośredniego?
Na podstawie jakich przepisów prawa i regulaminów wykonawczych będą realizować swoje zadania?

Bezpieczeństwo Światowych Dni Młodzieży

Jeżeli zgodzilibyśmy się ze stanowiskiem dr. Mateusza Drożdża oraz prokuratora Cezarego Kąkola, według których przy braku definicji służby porządkowej i służby informacyjnej w specustawie powinno się stosować przepisy ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych, odpowiedzi na zadane powyżej pytania byłyby oczywiste. Oznaczałoby to jednak, że do zabezpieczenia imprezy powinno się zaangażować pracowników służb porządkowej i informacyjnej w liczbie co najmniej dwudziestu tysięcy, co w praktyce nie jest możliwe do zrealizowania. Niestety – pomimo niespełna czterech miesięcy pozostałych do wydarzenia – koncepcja zabezpieczenia Światowych Dni Młodzieży nie jest publicznie znana.

20 listopada br. Główny Urząd Statystyczny opublikował pierwsze wyniki II edycji Badania spójności społecznej zatytułowane „Wartości i zaufanie społeczne w Polsce w 2015 r.”.

Z przedstawionych wyników wyłania się ciekawy obraz zaufania społecznego do instytucji publicznych. Jednoznacznie bowiem wynika, że spośród wszystkich instytucji publicznych Polacy najbardziej ufają służbom mundurowym. W obliczu nowych zagrożeń, zarówno wewnętrznych, jak również mających swoje źródło w środowisku międzynarodowym, prezentowany kapitał zaufania może okazać się niezwykle cenny. Jest to także pierwszy krok do dalszej profesjonalizacji wszystkich służb mundurowych i zacieśniania współpracy ze społeczeństwem.

Według badania instytucją publiczną, której najbardziej ufamy, jest straż pożarna (zaufanie deklaruje ok. 94% społeczeństwa). Na drugim miejscu jest pogotowie ratunkowe (84%), trzecie miejsce zajmuje wojsko (72%), natomiast czwarte miejsce razem z Kościołem rzymskokatolickim zajmuje Policja (67%).

Zaufanie do poszczególnych instytucji publicznych różni się od siebie w zależności od płci, wieku czy miejsca zamieszkania respondentów. I tak przykładowo Policji najczęściej ufają kobiety (71%), osoby starsze (77%) oraz mieszkańcy wsi (71%). Pozostaje mieć zatem głęboką nadzieję, że kierownictwo służb mundurowych przekuje niniejsze zaufanie społeczne na jeszcze większą skuteczność i efektywność podejmowanych przez siebie działań.

Z informacją o wynikach badania zatytułowaną „Wartości i zaufanie społeczne w Polsce w 2015 r.” można się zapoznać tutaj.

W ostatnim tygodniu października Ministerstwo Spraw Wewnętrznych opublikowało coroczny „Raport o stanie bezpieczeństwa w Polsce”.

Zgodnie z intencją autorów przedstawioną we wstępie ”Raport stanowi próbę całościowego przedstawienia stanu bezpieczeństwa w Polsce w roku 2014 i w latach poprzednich, dostosowaną do różnych sposobów gromadzenia danych przez poszczególne organy ścigania i instytucje wymiaru sprawiedliwości”. Jakkolwiek nie sposób podważyć zasadność opracowywania tego typu raportów, to niestety zarówno zawartość, jak i sposób przedstawienia informacji może pozostawiać już wiele do życzenia. Nie oznacza to oczywiście, że w dokumencie tym nie można znaleźć potrzebnych i ciekawych zestawień. Niemniej jednak forma przedstawienia danych oraz rozmiary Raportu (tegoroczne opracowanie liczy dokładnie 387 stron!) w sposób naturalny może rodzić pytanie o jego praktyczność oraz użyteczność?

„Raport o stanie bezpieczeństwa w Polsce w 2014 roku został przygotowany na podstawie informacji przedstawionych przez służby podległe Ministrowi Spraw Wewnętrznych oraz danych pochodzących z innych instytucji, których zadania obejmują zwalczanie przestępstw i zapewnianie szeroko pojętego bezpieczeństwa”.

W rzeczywistości jednak opracowanie to, podobnie jak poprzednie edycje, jest przede wszystkim zbiorem lepiej lub gorzej zaagregowanych danych statystycznych. Najwyraźniej przekopiowanych z raportów cząstkowych poszczególnych instytucji, na co może wskazywać zastosowanie różnych typów i stylów tabel czy wykresów. Jednocześnie autorzy Raportu w żaden sposób nie postarali się o jakikolwiek komentarz do przedstawianych danych, nie mówiąc już w ogóle o wyjaśnieniach zachodzących zjawisk czy też próbach prognozowania zauważalnych trendów.

Najlepiej jest to widoczne w przypadku wykresu przedstawiającego zagrożenie przestępczością ogółem w przeliczeniu na 100 tys. mieszkańców z podziałem na województwa. Wprawdzie w Raporcie podkreślone zostało, że najniższe wskaźniki zagrożenia przestępstwami ogółem w przeliczeniu na 100 tysięcy mieszkańców występują we wschodnich województwach, to jednak już jakiejkolwiek próby wytłumaczenia tego zjawiska zabrakło. Nie znajdziemy ich także w zawartych na końcu raportu wnioskach i rekomendacjach.

Jakkolwiek jesteśmy dalecy od skupiania się na krytyce pracy innych, przez co niniejszy artykuł miał pierwotnie wyglądać zupełnie inaczej, to jednak nasze rozczarowanie Raportem nie pozwoliło nam przejść obojętnie obok szerszego problemu, jakim jest nieumiejętność pisania poprawnych metodycznie i przede wszystkim użytecznych opracowań bądź to pisania raportów dla… samego pisania. Nie powinno przy tym nikogo dziwić, że od dokumentów opracowywanych przez najważniejsze ministerstwa w kraju wymaga się po prostu więcej.

„Raport o stanie bezpieczeństwa w Polsce w 2014 roku” można pobrać tutaj.

Z dniem 14 października 2015 r. weszło w życie nowe Prawo o zgromadzeniach. Jako wykonanie wyroku Trybunału Konstytucyjnego, który część dotychczasowych przepisów uznał za niekonstytucyjne, na nowo reguluje zasady i tryb organizowania, odbywania oraz rozwiązywania zgromadzeń.

Jakie zatem zasadnicze zmiany wprowadza nowa ustawa? Naszym zdaniem najważniejsze z nich to przede wszystkim:

nowe definicja i nowe rodzaje zgromadzenia;
nowe terminy i tryby zawiadamiania organu gminy o zgromadzeniu;
nowe zasady postępowania w sprawach zgromadzeń;
rozróżnienie funkcji organizatora i przewodniczącego zgromadzenia;
możliwość określenia miejsc przez radę gminy, w których organizowanie zgromadzenia nie wymaga zawiadomienia;
nowe obowiązki informacyjne spoczywające na organie gminy w kontekście przyjmowanych zawiadomień;
nowe zasady wymiany informacji pomiędzy organem gminy a właściwymi służbami i instytucjami;
nowe zasady rozstrzygania sporów pomiędzy organizatorami w przypadku planowania dwóch lub większej ilości zgromadzeń w tym samym miejscu i czasie;
nowe zasady wnoszenia odwołania od decyzji o zakazie zgromadzenia;
nowe zadania centrów zarządzania kryzysowego i nowe uprawnienia funkcjonariuszy Policji.

Z ogromnym zainteresowaniem będziemy śledzić przygotowanie administracji publicznej do nowych uwarunkowań prawnych, a także celowość oraz skuteczność poszczególnych przepisów. Zdiagnozowanymi problemami i wyprowadzonymi wnioskami z chęcią podzielimy się na łamach niniejszego bloga.

Niestety tym, co w tej chwili budzi nasz największy niepokój, jest przeniesienie części zadań w sprawach zgromadzeń na poziom wojewódzki, co niesie ogromne ryzyko powstania jeszcze większego zamieszania w kwestii odpowiedzialności organów za bezpieczeństwo i porządek publiczny na poziomie lokalnym.

Nowe Prawo o zgromadzeniach można pobrać tutaj.

Kategoria: Informacje