Bezpieczeństwo obiektów handlowych, biurowych i usługowych

Wspólnie z groUP247 przygotowaliśmy szkolenie Bezpieczeństwo obiektów handlowych, biurowych i usługowych – sytuacje kryzysowe, 19 kwietnia 2018 r. we Wrocławiu.

Czytelne algorytmy, najnowsze standardy, dobre praktyki – a to wszystko w odniesieniu do ciekawych studiów przypadków: protesty podczas UEFA EURO 2012, podłożenie ładunku wybuchowego w autobusie linii 145 we Wrocławiu, atak nożownika w CH VIVO w Stalowej Woli, lądowanie boeing’a Kapitana Wrony na Okęciu oraz wiele innych zarówno z kraju, jak i z zagranicy.

Program szkolenia

Część I

  1. Bezpieczeństwo obiektów użyteczności publicznej w ogólnym zarysie.
  2. Bezpieczeństwo centrów handlowych, biurowych i usługowych – podstawowe założenia.
  3. Ocena poziomu bezpieczeństwa i ocena zagrożeń obiektu.
  4. Wymagania prawne dotyczące bezpieczeństwa obiektów.
  5. Opracowanie koncepcji i ochrona obiektu (plany i procedury).
  6. Zabezpieczenie techniczne i organizacja ochrony fizycznej.
  7. Współpraca ze służbami bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz służbami miejskimi.

Część II

  1. Standardy i dobre praktyki dla bezpieczeństwa obiektów.
  2. Zachowanie ludzi w sytuacji kryzysowej (reakcje fizjologiczne i psychologiczne).
  3. Organizacja szkoleń i instruktaży – dlaczego zazwyczaj są nieskuteczne?
  4. Ostrzeganie i alarmowanie klientów oraz pracowników.
  5. Organizacja zespołu kryzysowego i control room-u.
  6. Wykorzystanie zabezpieczeń technicznych i wyposażenia ratowniczego (dodatek: architektura antyterrorystyczna).
  7. Zasady przeprowadzenia skutecznej ewakuacji (psychologia tłumu).
  8. Komunikacja wewnętrzna i zewnętrzna.
  9. Zastosowanie narzędzi: Folder budynku i Bezpieczna Koperta.
  10. Zastosowanie narzędzi: AZYL i Safe Room.

Część III

  1. Sytuacje kryzysowe – zapobieganie i reagowanie.
  2. Wydarzenia i imprezy masowe.
  3. Zgromadzenia publiczne i protesty społeczne (autoagresja).
  4. Zgon osoby lub samobójstwo.
  5. Zdarzenia medyczne i działania ratownicze.
  6. Włamania i napady rabunkowe.
  7. Groźby i szantaże (przestępstwa z nienawiści).
  8. Zagrożenie bombowe i podejrzane przedmioty.
  9. Zamachy z użyciem broni lub innych niebezpiecznych środków.
  10. Sytuacja zakładnicza.
  11. Podsumowanie i zakończenie szkolenia.

Rejestracja

Zainteresowanych zapraszamy już dzisiaj do zapisów, byście mogli skorzystać jeszcze z promocyjnej oferty przygotowanej przez organizatorów. Więcej szczegółów organizacyjnych wraz z formularzem rejestracyjnym znajdziecie na stronie groUP247.

#szkolenie #bezpieczeństwo #budynek #pożar #ewakuacja #napad #bomba #terroryzm #protesty #samobójstwo


______________
INSTIN – Tworzymy kulturę bezpieczeństwa
www.instin.pl, kontakt@instin.pl

Organizacja i zabezpieczenie imprez masowych w praktyce

Zapraszamy na szkolenie otwarte dotyczące bezpieczeństwa imprez masowych. We współpracy z Akademią Dashofera w dniu 21 marca w Warszawie przeprowadzimy szkolenie Organizacja i zabezpieczenie imprez masowych w praktyce.

Cel szkolenia

Celem szkolenia jest zapoznanie uczestników z procesem organizacji i zabezpieczenia imprezy masowej, zgodnie z aktualnymi wymogami przepisów prawa, obowiązującymi standardami i dobrymi praktykami.

Program szkolenia

Program szkolenia został opracowany w taki sposób, by przekazać uczestnikom odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania i pomóc w poszukiwaniu skutecznych rozwiązań na problemy, jakie przytrafiają się podczas planowania, przygotowywania, przeprowadzania i ewaluacji przebiegu imprezy masowej. W trakcie szkolenia omówionych zostanie wiele studiów przypadków, zarówno krajowych, jak i zagranicznych.

Szczegółowy program szkolenia:

1. Charakterystyka imprez masowych:

  • Rodzaje i specyfika imprez masowych.
  • Zagrożenia i wyzwania podczas imprez masowych.
  • Odpowiedzialność organizatora wydarzenia.
  • Wymagania przepisów prawa oraz regulacje sektorowe.
  • Najnowsze standardy i dobre praktyki.
  • Wyniki badań i raporty z kontroli.

2.  Zarządzanie procesem organizacji imprezy masowej:

  • Organizowanie procesu.
  • Zespół organizacyjny.
  • Stanowisko dowodzenia.
  • Organizacja łączności.
  • Zadania i obowiązki.
  • Planowanie i przygotowanie.

 3.    Wydawanie zezwoleń i kontrola przebiegu imprezy masowej:

  • Obowiązki i prawa organizatora.
  • Wniosek o wydanie zezwolenia.
  • Wydawania opinii przez właściwe służby, straże, inspekcje..
  • Wydanie i doręczenie decyzji.
  • Kontrola przebiegu imprezy masowej.
  • Przerwanie imprezy masowej.

4.    Warunki i wymagania bezpieczeństwa:

  • Wymagania architektoniczno-budowlane.
  • Służby porządkowe i służby informacyjnej.
  • Zabezpieczenie medyczne.
  • Zabezpieczenie przeciwpożarowe.
  • Zabezpieczenie pirotechniczne.
  • System nadzoru wizyjnego.
  • Zarządzanie kontrolą dostępu.

 5.    Organizacja serwisów i obsługa uczestników imprezy:

  • Obsługa komunikacyjna wydarzenia.
  • Polityka informacyjna.
  • Zaplecze higieniczno-sanitarne.
  • Obsługa gastronomiczna.
  • Udogodnienia dla osób z niepełnosprawnościami.
  • Udogodnienia dla rodziców z dziećmi.
  • Organizacja wolontariatu.
  • Współpraca z mediami.
  • Przeciwdziałanie marketingowi pasożytniczemu.
  • Przeciwdziałanie mowie nienawiści.

6.    Wykorzystanie obiektów sportowych na potrzeby zarządzania kryzysowego, ochrony ludności i obronności państwa

7.    Podsumowanie i dyskusja – pytania i odpowiedzi.

Formularz zgłoszeniowy

Wszelkie informacje organizacyjne oraz formularz zgłoszeniowy dostępne pod następującym linkiem.

Polecamy

Chcesz już dzisiaj wiedzieć więcej o odpowiedzialności organizatorów imprez masowych? Zapoznaj się z naszym artykułem Odpowiedzialność organizatorów imprez masowych.

Odpowiedzialność organizatorów imprez masowych

Wydarzenia określane powszechnie mianem imprez masowych stanowią ważny element życia społecznego, politycznego i kulturalnego. Odgrywają one ogromne znaczenie dla funkcjonowania jednostki oraz całych społeczeństw. Koncerty, festiwale, przedstawienia kulturalne, zawody sportowe, pokazy lotnicze, imprezy rekreacyjne, biegi i maratony, pikniki i festyny, wydarzenia społeczne, konferencje i sympozja, pielgrzymki i rekolekcje, targi i wystawy – jakkolwiek nie wszystkie z wymienionych powyżej wydarzeń podlega pod przepisy dotyczące bezpieczeństwa imprez masowych, to wszystkie mają jeden wspólny mianownik – przyciągają ogromne rzesze uczestników, liczone często w dziesiątki, a nawet setkach tysięcy osób.

Imprezy masowe w liczbach

Według danych Głównego Urzędu Statystycznego w 2016 roku na terenie całego kraju przeprowadzonych zostało w sumie 6480 imprez masowych, z czego 3 221 (49,7%) stanowiły imprezy masowe o charakterze sportowym, 3 149 (48,6%) to imprezy artystyczno-rozrywkowe, natomiast 110 (1,7%) wydarzeń zostało zakwalifikowanych jako imprezy masowe interdyscyplinarne.

Wszystkie imprezy masowe zgromadziły w zeszłym roku 24,4 mln uczestników, co w przybliżeniu daje frekwencję 3,8 tys. osób biorących udział w jednym wydarzeniu. Zdecydowana większość imprez masowych to wydarzenia, na które wstęp jest odpłatny. Nie bez znaczenia jest również to, że to sportowe imprezy masowe przyciągnęły większe rzesze uczestników 13,7 mln uczestników, w stosunku do 10,5 mln uczestników imprez masowych o charakterze artystyczno-rozrywkowym.

Największe tragedie

O bezpieczeństwie imprez masowych mówi się dużo nie bez powodu. Zarówno na świecie, jak również w Polsce miały i nadal mają miejsce przypadki, gdzie przez niewłaściwą organizację lub nieprawidłowości w zabezpieczeniu wydarzenia doznało uszczerbku na zdrowiu lub poniosło śmierć wiele niczemu winnych osób. Oczywiście nie brakuje również zdarzeń, gdzie ciężko dopatrzeć się zaniedbań w organizacji i zabezpieczeniu imprezy masowej, niemniej jednak z uwagi na liczbę uczestników prawdopodobieństwo wystąpienia jakiegoś incydentu lub niepożądanego zdarzenia jest na pewno wyższe niż w normalnych warunkach.

W tym kontekście chciałbym przypomnieć kilka wydarzeń z przeszło ostatnich dwudziestu lat:

  • 24 listopada 1994 r. – pożar podczas koncertu zespołu Golden Life w hali Stoczni Gdańskiej (7 ofiar śmiertelnych, 300 rannych);
  • 28 stycznia 2006 r. – zawalenie dachu hali wystawowej podczas 56. Ogólnopolskiej Wystawy Gołębi Pocztowych na terenie Międzynarodowych Targów Katowickich (65 ofiar śmiertelnych, ponad 170 rannych);
  • 30 sierpnia 2009 r. – katastrofa lotnicza podczas AIR SHOW 2009 w Radomiu (2 ofiary śmiertelne to białoruscy piloci wojskowi);
  • 30 czerwca 2013 r. – wypadek podczas imprezy motoryzacyjnej Gran Turismo Polonia w Poznaniu (17 osób rannych, w tym 4 w stanie ciężkim);
  • 6 października 2013 r. – śmierć w wyniku zatrzymania akcji krążenia jednego z uczestników biegu na dystansie 10 km Biegnij Warszawo (3 zasłabnięcia w okolicach mety biegu, 1 ofiara śmiertelna);
  • 14/15 października 2015 r. – stłoczenie uczestników w łączniku pomiędzy budynkami Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich w Bydgoszczy podczas imprezy otrzęsinowej START PARTY UTP 2015 (zginęło 3 studentów w wieku 19, 20 i 24 lat, kilkanaście osób rannych);
  • 11 czerwca 2017 r. – zasłabnięcie kibica w trakcie meczu żużla na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu (1 z kibiców zmarł pomimo natychmiastowej reanimacji i odwiezieniu do szpitala).

W przeszłości nie brakowało również wydarzeń, gdzie wprawdzie obyło się bez ofiar w ludziach, niemniej jednak nieodpowiednia organizacja lub niewłaściwe decyzje doprowadziły to poważnych komplikacji logistycznych czy też odwołania zaplanowanej imprezy:

  • 26 sierpnia 2000 r. –  700 000 uczestników przy spodziewanych przez organizatorów 20 000–30 000 uczestników podczas finałowego koncertu trasy Inwazja Mocy 2000 RMF FM na lotnisku w Pobiedniku koło Krakowa;
  • 17 lipca 2010 r. – 200 000 uczestników 600. rocznicy bitwy pod Grunwaldem w Stębarku na Polach Grunwaldzkich, ogromne problemy komunikacyjne oraz wiele zastrzeżeń do samej organizacji wydarzenia;
  • 16 października 2012 r. –  odwołanie meczu Polska–Anglia na Stadionie Narodowym w Warszawie z uwagi na stan murawy spowodowany silnymi opadami deszczu;
  • 18 kwietnia 2015 r. – przerwanie zawodów żużla organizowanych na Stadionie Narodowym w Warszawie po przeprowadzeniu zaledwie 12 z zaplanowanych 23 biegów.

Odpowiedzialność organizatorów imprez masowych

W tym miejscu warto podkreślić naczelną zasadę: za bezpieczeństwo w miejscu i w czasie trwania imprezy masowej odpowiada jej organizator! Nie władze lokalne, nie służby publiczne, nie firma ochrony osób i mienia, a organizator zobowiązany jest do spełnienia szeregu wymogów dotyczących bezpieczeństwa uczestników, ochrony porządku publicznego, zabezpieczenia pod względem medycznym oraz zapewnienia przygotowania i odpowiedniego stanu technicznego obiektów.

Obowiązki organizatora imprezy masowej

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa organizator zapewnia między innymi:

  • spełnienie wymogów określonych, w szczególności, w przepisach prawa budowlanego, w przepisach sanitarnych i przepisach dotyczących ochrony przeciwpożarowej;
  • udział służb porządkowych, służb informacyjnych oraz kierującego tymi służbami kierownika do spraw bezpieczeństwa;
  • pomoc medyczną;
  • zaplecze higieniczno-sanitarne;
  • wyznaczenie dróg ewakuacyjnych oraz dróg umożliwiających dojazd pojazdom służb ratowniczych i Policji;
  • warunki do zorganizowania łączności pomiędzy podmiotami biorącymi udział w zabezpieczeniu imprezy masowej;
  • sprzęt ratowniczy i gaśniczy oraz środki gaśnicze niezbędne do zabezpieczenia imprezy masowej w zakresie działań ratowniczo-gaśniczych;
  • wydzielone pomieszczenia dla służb kierujących zabezpieczeniem imprezy masowej.

Konsekwencje braku odpowiedniego zabezpieczenia imprezy masowej

Hala Widowiskowo-Sportowa Arena w Poznaniu

Niespełnienie wymagań w zakresie bezpieczeństwa imprez masowych niejednokrotnie było już powodem odmowy wydania zezwolenia na przeprowadzenie imprezy masowej dla konkretnego organizatora czy zamknięcia obiektu do czasu usunięcia uchybień i nieprawidłowości.

I tak w wyniku zastrzeżeń Wojewódzkiego i Miejskiego Komendanta Państwowej Straży Pożarnej do stanu ochrony przeciwpożarowej Hali Widowiskowo-Sportowej Arena w Poznaniu na obiekcie tym przez kilka miesięcy 2017 roku nie mogły być organizowane żadne imprezy masowe, to znaczy takie wydarzenia sportowe, które nie gromadzą na widowni więcej niż 299 osób, a w przypadku wydarzeń artystyczno-rozrywkowych nie więcej niż 499 osób. W konsekwencji z zaplanowanych wcześniej wydarzeń dwa odwołano, trzy przeniesiono do innych poznańskich obiektów, natomiast kilka przełożono na inny termin.

Katastrofa hali wystawienniczej Międzynarodowych Targów Katowickich

Największa dotychczas katastrofa budowlana w Polsce – zawalanie dachu hali wystawienniczej Międzynarodowych Targów Katowickich – zakończyła się wyrokami skazującymi. Na 10 lat więzienia katowicki sąd skazał projektanta hali Jacka J. Na kary od 3 do 5 lat skazano natomiast rzeczoznawcę, inspektora nadzoru budowlanego i członków zarządu MTK; uniewinniono jednocześnie oskarżonych w tym procesie wykonawców hali.

W czasie procesu na światło dzienne wychodziły coraz to nowe zaniedbania oraz przypadki niedopełnienia obowiązków przez osoby, na których ciążyły szczególne obowiązki w zakresie kontroli i nadzoru. O skomplikowaniu procesu świadczy również to, że trwał on siedem lat, w trakcie których odbyło się ponad 200 rozpraw, zgromadzono w sumie 305 tomów akt, przesłuchano 141 świadków i zeznania kolejnych wielu odczytano, natomiast opinie przed sądem składało aż pięć zespołów biegłych. W 2011 roku Międzynarodowe Targi Katowickie złożyły do sądu wniosek o ogłoszenie upadłości.

Ognisko Kwietniowe na krakowskim Zakrzówku

Organizacja imprezy masowej bez wymaganego zezwolenia lub niezgodnie z warunkami określonymi w zezwoleniu zagrożone jest karą grzywny nie mniejszą niż 240 stawek dziennych, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. W 2013 roku, Anna Kubicz – wówczas 23-letnia studentka – została skazana na karę grzywny w wysokości 2 400 zł za zorganizowanie 27 kwietnia tamtego roku imprezy Ognisko Kwietniowe na krakowskim Zakrzówku.

Niniejszy przypadek jest o tyle ciekawy, że informację o wydarzeniu i zaproszenie do udziału organizatorka zamieściła na portalu społecznościowym Facebook, przez co oskarżona tłumaczyła się, że zaproszenie kierowane było do jej znajomych. Niemniej jednak publiczny status ogłoszenia oraz fakt, że odpowiedziało na nie przeszło 20 000 osób przy uwzględnieniu pozostałych okoliczności spowodowały, że w ocenie sądu nie było żadnych wątpliwości, że oskarżona dopuściła się zarzuconego jej czynowi.

Tragedia podczas Start Party UTP 2015 na Uniwersytecie Technologiczno-Przyrodniczym w Bydgoszczy

Zdecydowanie surowszą karą może natomiast zakończyć się proces Ewy Ż., która w ocenie śledczych, jako przewodnicząca samorządu studenckiego i tym samym organizator dyskoteki, winna jest tragedii, do jakiej doszło podczas imprezy otrzęsinowej na Uniwersytecie Technologiczno-Przyrodniczym w Bydgoszczy. W sumie prokuratura postawiła zarzuty czterem osobom. Na ławie oskarżonych, obok byłej przewodniczącej samorządu studenckiego, zasiadają były rektor UTP Antoni B., były prorektor ds. studenckich UTP Janusz P., a także Andrzej Z.– pracownik firmy ochrony osób i mienia zabezpieczającej imprezę Start Party UTP 2015.

Odpowiedzialność właścicieli dyskotek

Natomiast w listopadzie bieżącego roku Prokuratura Okręgowa w Gdańsku skierowała do Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe akt oskarżenia przeciw Ewie H., współwłaścicielce Klubu 90 w Gdańsku, zarzucając jej organizację imprez masowych bez wymaganego zezwolenia. Zdaniem prokuratury od października 2016 roku do marca 2017 roku na terenie klubu odbyło się 8 koncertów z naruszeniem ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych.

Podsumowanie

Wymienione wyżej przykłady dostarczają wystarczających dowodów na temat odpowiedzialności jaka spoczywa na organizatorach imprez masowych. Jednocześnie należy pamiętać, że każde wydarzenie, w mniejszym lub większym stopniu, oddziałuje na otoczenie. Wszystko zależy od rodzaju i rozmiarów samego przedsięwzięcia. Z pewnością innego zaangażowania ze strony instytucji publicznych wymagać będą imprezy o zasięgu lokalnym, zupełnie odmiennym wyzwaniem będą natomiast wydarzenia regionalne i ogólnokrajowe.

Odpowiedzialność organizatorów za bezpieczeństwo w miejscu i w czasie trwania imprezy masowej nie zwalnia zatem instytucji publicznych z obowiązku realizacji wszystkich zadań przewidzianych przepisami prawa. Współpraca i współdziałanie wszystkich zainteresowanych stron – publicznej, prywatnej oraz społecznej – powinny przybliżać do osiągnięcia sukcesu, jakim jest przeprowadzenie imprezy masowej w sposób niezakłócony i zarazem bezpieczny.

Autor: Sergiusz Parszowski, sergiusz.parszowski@instin.pl
Artykuł pierwotnie ukazał się w magazynie „Ochrona Mienia i Informacji” Nr 6/2017 listopad/grudzień.

Polecamy

Zapoznaj się również z naszą książką Imprezy masowe. Organizacja, bezpieczeństwo, dobre praktyki.

Zapraszamy również na nasze szkolenie, gdzie dowiesz się więcej na temat odpowiedzialności organizatorów imprez masowych: Organizacja i zabezpieczenie imprez masowych.

Centrum nadzoru wizyjnego (CNW) stanowi serce i zarazem warunek sine qua non każdego dobrze zorganizowanego systemu monitoringu wizyjnego. Od jego właściwej organizacji i współdziałania międzyinstytucjonalnego zależy skuteczność i efektywność pracy operatorów monitoringu. Co więcej, współczesne CNW zaczynają wykraczać poza swoje pierwotne przeznaczenie i coraz częściej zaczynają pełnić funkcję swoistych centrów bezpieczeństwa.

Wymagania lokalowe dla centrum nadzoru wizyjnego

Pomieszczenie powinno mieć odpowiednią wielkość, aby umożliwić swobodne rozmieszczenie niezbędnego wyposażenia oraz zapewnić komfortowe warunki pracy całemu personelowi. Zaleca się, by CNW zostało podzielone na kilka funkcjonalnych części:

  • salę operacyjną,
  • salę spotkań,
  • pokój obsługi,
  • serwerownię,
  • magazyn,
  • pomieszczenie kierownika,
  • pomieszczenia socjalne.

W równym stopniu istotne będą kształt i wysokość pomieszczeń. CNW powinno być pozbawione niepotrzebnych załamań czy filarów, które mogłyby ograniczać widoczność oraz wzajemny kontakt pomiędzy operatorami. Niewielka wysokość pomieszczeń to między innymi problemy ze zbyt szybkim nagrzewaniem się tychże pomieszczeń, w szczególności biorąc pod uwagę, jak wiele zainstalowanych tam urządzeń wydziela ogromne ilości ciepła.

W trosce o komfort i warunki pracy centrum nadzoru wizyjnego powinno posiadać okna. Monitory należy zamontować w takim miejscu, by ich położenie względem okien zapobiegało oślepianiu. Warto również pamiętać o wyposażeniu okien w rolety/żaluzje, które pozwolą regulować ilość naturalnego światła wpadającego do pomieszczeń oraz ograniczą wgląd do środka z zewnątrz przez osoby nieupoważnione.

CNW warto dostosować do potrzeb osób poruszających się na wózkach. Dobrze, by istniały techniczne możliwości rozbudowy pomieszczeń, gdyby taka potrzeba zaistniała w przyszłości.

Zabezpieczenie fizyczne i techniczne w centrum nadzoru wizyjnego

Organizacja pracy CNW powinna zapewniać bezpieczeństwo mienia i osób tam pracujących, a także gwarantować, że żadna niepowołana osoba nie będzie miała dostępu do kluczowych pomieszczeń, takich jak sala operacyjna czy serwerownia. Wejścia do tych pomieszczeń powinny być chronione przez system kontroli dostępu (SKD) oraz system sygnalizacji włamania i napadu (SSWIN). Rozkład pomieszczeń i ciągi komunikacyjne powinny być tak zaprojektowane, by osoby trzecie nie miały wglądu do sali operacyjnej.

W trosce o komfort pracy operatorów oraz eliminację czynników rozpraszających ich uwagę należy ograniczyć wchodzenie i wychodzenie do sali operacyjnej. Z tego właśnie względu, o czym już wcześniej wspomniano, w CNW wydzielone powinny zostać: sala spotkań i pokój obsługi. W tym drugim pomieszczeniu mogą być przyjmowani przedstawiciele instytucji, którzy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa mogą przeglądać zarejestrowane materiały, np. funkcjonariusze operacyjni Policji.

Warunki środowiskowe

Warunki, w jakich pracują operatorzy monitoringu, mogą mieć ogromny wpływ na skuteczność i efektywność całego systemu monitoringu wizyjnego. Oczywiste przecież jest, że brak odpowiedniego komfortu może powodować nadmierne zmęczenie i zarazem osłabienie percepcji. W pomieszczeniach centrum nadzoru wizyjnego zalecanym jest światło rozproszone, które w przeciwieństwie do światła punktowego, nie jest tak męczące dla oczu. Jednocześnie powinno zapewnić się możliwość regulacji natężenia oświetlenia, jak również zapewnić dodatkowe oświetlenie stanowiskowe, przydatne w czasie wykonywania czynności biurowych. Niewłaściwe oświetlenie pomieszczeń może nawet prowadzić do sytuacji, gdy operator nie zauważy ważnego incydentu lub rozpozna szczegóły w sposób nieprawidłowy.

Ze względu na ilość zgromadzonego sprzętu elektronicznego i urządzeń elektrycznych niezbędne są również odpowiednio wydajne systemy wentylacyjne oraz systemy regulacji temperatury. O tym jak ważne jest zapewnienie dopływu świeżego powietrza i dostosowanie temperatury do potrzeb wiedzą na pewno te osoby, którym przyszło pracować w letnie upały w pomieszczeniach niewyposażonych lub posiadających niesprawną klimatyzację. Warto również pamiętać o tym, że w wielu nowoczesnych budynkach temperatura pomieszczeń regulowana jest centralnie, a zaplanowane harmonogramy zakładają często nocne obniżenie temperatury.

Stanowiska pracy operatorów monitoringu wizyjnego

Oprócz warunków środowiskowych niebagatelny wpływ na komfort i efektywność pracy operatorów monitoringu wizyjnego będą miały również warunki stanowiska pacy. Wystarczająca ilość miejsca to warunek konieczny do właściwej organizacji stanowiska pracy. Wymagania ergonomii pracy nakazują, by całe wyposażenie techniczne oraz potrzebna dokumentacja znajdywały się w zasięgu ręki operatora, tak by nie musiał on niepotrzebnie się przemieszczać.

Należy pamiętać, że oprócz komputera, monitorów, panelu sterującego, klawiatury i środków łączności, operator musi mieć do swojej dyspozycji różnego rodzaju instrukcje, procedury, dzienniki, notatniki i inne materiały pomocnicze. Miejsca powinno być też na tyle dużo, by operatorzy niezależnie od swej budowy ciała mieli wygodne pozycje i zapewnioną swobodę ruchów.

Jeżeli chodzi o fotele, to jest to jeden z tych elementów wyposażenia, na którym naprawdę nie warto oszczędzać. Ergonomiczne i dostosowane do pracy przy monitorach ekranowych fotele operatorskie zapewniają komfortowe warunki pracy nawet przez wiele godzin i redukują uczucie zmęczenia mięśni. Wykończenie powierzchni blatu biurka powinno być wykonane z antypoślizgowego i matowego materiału nieodbijającego światła.

Monitory ekranowe

Na efektywność pracy operatorów monitoringu wizyjnego wpływ ma przede wszystkim ilość, położenie oraz wielkość monitorów, na których wyświetlane są obrazy pochodzące z kamer. Wykorzystywane w centrum nadzoru wizyjnego możemy podzielić na dwa rodzaje: monitory ogólne i monitory szczegółowe.

Pierwsze z nich służą do prezentowania ogólnego oglądu sytuacji i zazwyczaj znajdują się w pewnej odległości od operatora. Często połączone ze sobą monitory ogólne tworzą wspólnie ścianę wizyjną.

Druga kategoria, monitory szczegółowe, wykorzystywane przez operatorów w celu bardzo dokładnej oceny obrazów. One natomiast powinny być zamontowane bezpośrednio przy stanowisku, w odległości 0,5 m–1,5 m od operatora, tak by mógł swobodnie obserwować obrazy bez konieczności zmiany swojej pozycji czy nadmiernych ruchów szyi.

Generalną zasadą jest, że monitory powinny być umieszczone w taki sposób, by wspomagały pracę operatora i zwiększały prawdopodobieństwo zaobserwowania istotnych zdarzeń.

Jeżeli chodzi o monitory szczegółowe, dobrym ustawieniem jest między innymi układ 2 x 2. Oczywiście trzeba pamiętać, by ustawienie monitorów mogło być dostosowywane do indywidualnych potrzeb operatorów. Niespełnienie podstawowych zasad ergonomii może mieć negatywny wpływ na efektywność pracy i powodować poważne dolegliwości zdrowotne, co w konsekwencji może doprowadzić do licznych absencji pośród zatrudnianego personelu.

Organizacja pracy w centrum nadzoru wizyjnego

Jednocześnie warto podkreślić, że realizacja celów stawianych przed systemem monitoringu wizyjnego może być znacznie utrudniona, jeżeli na jednego operatora będzie przypadać zbyt duża liczba wyświetlanych obrazów. Jak się okazuje jest to czynnik kluczowy.

Niektóre standardy podają, że 16 obrazów, to maksymalna liczba, jaką operator może skutecznie nadzorować. Zarazem podkreśla się, że w sytuacji kiedy zadaniem operatora jest identyfikacja szczegółów w zmieniającej się przestrzeni, to liczba obrazów wyświetlanych na jednym monitorze nie powinna przekraczać 4. Większa ilość kamer przypadających na jednego operatora powoduje systematyczny spadek jego efektywności. Oczywiście, w zależności od celu obserwacji, rodzaju miejsca, statyczności obrazów czy też częstotliwości incydentów, optymalna ilość kamer przypadająca na jednego operatora może być inna.

Efektywność systemu monitoringu wizyjnego jest również zależna od czasu, przez jaki operatorzy obserwują obrazy. Zaleca się, by operatorzy robili częstsze, a krótsze przerwy, które są o wiele bardziej korzystne i pozwalają lepiej radzić sobie ze zmęczeniem i znużeniem, aniżeli rzadsze, a dłuższe przerwy. Zgodnie z polskimi przepisami prawa na każdą godzinę pracy przy monitorze ekranowym powinna przypadać 5-minutowa przerwa od tej pracy.

Szkolenie i procedury

Organizacja CNW nie jest możliwa bez określenia stosownych procedur regulujących zarówno wewnętrzne zasady pracy, jak również współpracę z podmiotami zewnętrznymi. Właściwe kierownictwo, czytelny podział odpowiedzialności, algorytmy postępowania, procedury awaryjne, dostosowany do potrzeb personelu system szkoleniowy, to tylko niektóre aspekty organizacyjne, niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania CNW. Niestety bardzo często szkolenie operatorów ogranicza się wyłącznie do zagadnień technicznej obsługi systemu monitoringu wizyjnego, a i wartość merytoryczna tych szkoleń pozostawia niekiedy wiele do życzenia.

Zakres programu szkoleniowego powinien zostać rozszerzony między innymi o zagadnienia funkcji monitoringu wizyjnego, zasady prowadzenia skutecznego wideonadzoru, budowania świadomości sytuacyjnej, rozpoznawania mowy ciała, sposobach postępowania sprawców przestępstw, czyli modus operandi komunikacji interpersonalnej, a także prawnych aspektów funkcjonowania systemów monitoringu wizyjnego, ochrony danych osobowych oraz prywatności.

Podsumowanie

Jak wspomniano na wstępie, centrum nadzoru wizyjnego stanowi serce każdego systemu monitoringu wizyjnego. Z tego też powodu oprócz odpowiedniego zabezpieczenia pomieszczeń, niezwykle ważne jest również zapewnienie ciągłości działania. Niestety ten ostatni aspekt bywa często jakby pomijany i co rusz można usłyszeć o przypadkach, kiedy awaria sieci telekomunikacyjnej czy przerwa w dostawach energii elektrycznej spowodowały poważne zakłócenia w pracach centrów nadzoru czy podobnych do nich innego rodzaju centrów dyspozycyjnych. Nie można zatem zapominać, że centra nadzoru wizyjnego, co wynika z ich natury, powinny obsługiwać przede wszystkim poważne incydenty oraz sytuacje kryzysowe. Niemożliwość realizacji podstawowych funkcji w sytuacjach trudnych nakazywałoby zapytać o zasadność funkcjonowania CNW i celowość ponoszonych z tego tytułu kosztów.

Autor: Sergiusz Parszowski, sergiusz.parszowski@instin.pl
Artykuł pierwotnie ukazał się w magazynie Ochrona Mienia i Informacji Nr 5/2017 wrzesień/październik.

Bezpieczeństwo osobiste

Zapraszamy wszystkich na bezpłatne warsztaty z bezpieczeństwa osobistego, przygotowane przez nas we współpracy z Centrum Rozwoju Zawodowego Krzywy Komin we Wrocławiu (18 listopada 2017 r., godz. 09:00– 13:30).

Opis szkolenia:

Jeżeli chcesz:

  • szybciej odczytywać sygnały o niebezpieczeństwie,
  • zmniejszyć prawdopodobieństwo zostania ofiarą,
  • wiedzieć, w jaki sposób możesz wyjść z trudnej sytuacji,

to koniecznie zapisz się na nasze szkolenie. Szkolenie skierowane jest do wszystkich osób, którym nie jest obojętne bezpieczeństwo własne oraz najbliższych.

Nie będziemy straszyć! Chcemy jednak, byś zwiększył swoją świadomość na temat współczesnych zagrożeń oraz zdobył podstawową wiedzę i umiejętności, które pozwolą Ci zapobiegać niebezpiecznym sytuacjom. Tak rozumiemy bezpieczeństwo osobiste!

Nie będziemy Cię zbroić! Podpowiemy jednak, co warto mieć ze sobą i w jaki sposób wykorzystać przedmioty codziennego użytku. Tak rozumiemy bezpieczeństwo osobiste!

Nie będziemy uczyć walki wręcz! Chcemy jednak, byś potrafił wykorzystywać naturalne predyspozycje, dzięki którym jesteśmy w stanie przeciwstawić się zbliżającemu się niebezpieczeństwu. Tak rozumiemy bezpieczeństwo osobiste!

Nasze szkolenie jest wstępem do poprawy własnego bezpieczeństwa. Nie zagwarantujemy Ci, że po tym szkoleniu nic złego Cię nie spotka. Zagwarantujemy jednak, że prawdopodobieństwo tego będzie zdecydowanie mniejsze oraz to, że zwiększysz swoje szanse na wyjście z opresji obronną ręką, gdy zajdzie taka potrzeba. Zrozumiesz dlaczego natura wyposażyła nas w strach i dowiesz się, w jaki sposób wykorzystywać intuicję. Dowiesz się dlaczego nasze miasta porównuje się do dzikiej dżungli. Nauczysz się, jak stać się niewidzialnym w tłumie i poznasz kilkupunktowe standardy postępowania.

Nabierzesz pewności siebie i poprawisz bezpieczeństwo swoje i najbliższych.

Czas szkolenie: 4–4,5 godz.

Rejestracja na stronie CRZ Krzywy Komin: www.krzywykomin.pl

Przegapiłeś szkolenie? A może chcesz, by podobne szkolenie zostało zorganizowane w Twoim miejscu pracy? Napisz do nas na kontakt.

Zarządzanie bezpieczeństwem oparte na dowodach

Zgodnie z zasadami dobrego zarządzania najważniejsze to wiedzieć, co się robi, po co się to robi i jakie przynosi to efekty. Niestety często, zamiast poszukiwać prawdziwych przyczyn problemu, stosujemy rozwiązania dorywcze (quick fix). Nie zastanawiamy się, dlaczego w ogóle podejmujemy jakieś działania, czasem ulegamy „modom”, robimy coś, bo wszyscy tak robią. Brak refleksyjności w naszej działalności powoduje, że jesteśmy nieskuteczni lub zwyczajnie nieefektywni.

Zazwyczaj nie badamy, nie posiadamy diagnozy problemu, a przecież problem dobrze zdefiniowany jest w połowie rozwiązany. Metody „gaszenia pożarów” mamy natomiast opanowane niemalże do perfekcji. W konsekwencji intuicyjnie, zawierzając swojemu doświadczeniu, próbujemy odnaleźć się w świecie faktów i mitów.

Czy nasze polityki, procesy i procedury powinniśmy zatem opierać na dowodach czy przekonaniach?

Model polityki opartej na przekonaniach

Model polityki opartej na przekonaniach „używa dowodów w sposób selektywny, nie zważając na jakość badań, lub też wykorzystuje niesprawdzone poglądy jednostek i grup, które odwołują się do ideologii, przesądów i spekulacji”. Model polityki opartej na dowodach: „to sumienne i jawne wykorzystywanie w procesach decyzyjnych i przy wyborach strategii politycznych najlepszych spośród dostępnych danych empirycznych opartych na dowodach”.

Zarządzanie oparte na dowodach

Pochodzenie

Koncepcja zarządzania opartego na dowodach wywodzi się wprost z koncepcji medycyny opartej na dowodach. Archie Cochrane w pracy Effectiveness and efficiency (1972) argumentował na rzecz tego, aby lekarze odwoływali się do dowodów (evidence based medicyne). Mimo że dzisiaj wydaje się oczywiste, że leczenie powinno opierać się na sprawdzonych metodach, to w dalszym ciągu stosowane są praktyki, które nie opierają się na materiale dowodowym. Medycyna oparta na dowodach (EBM) oznacza postępowanie medyczne oparte na najlepszej dostępnej wiedzy  naukowej dostarczanej przez badania eksperymentalne i obserwacyjne.

Popularność koncepcji

Zarządzanie oparte na dowodach zyskuje na popularności w następujących dziedzinach: medycynie, szkoleniach, marketingu, psychologii, tworzeniu prawa czy polityce społecznej. Termin „polityka oparta na dowodach” wyewoluował z pojęcia „praktyki opartej na dowodach”. Od 1999 r. administracja w Wielkiej Brytanii była dopasowywana do modelu polityk opartych na dowodach. Od 2007 r. we Francji realizowany jest program rewizji generalnej sposobu wykonywania polityk publicznych. Komisja Europejska również rekomenduje rządom państw członkowskich Evidence-Based Policy jako model polityki publicznej.

Na czym polega

„Zarządzanie oparte na dowodach polega na podejmowaniu decyzji poprzez sumienne, jasne oraz rozsądne łączenie czterech źródeł informacji: opinii i doświadczeń praktyków, dowodów z analiz danej organizacji (kontekstu), najlepszych dostępnych dowodów oraz perspektywy stron, których dotyczyć będzie dana decyzja” (Rob B. Briner, David Denyer, Denise M. Rousseau, 2009). Metodologię „evidence-based” możemy przedstawić w 5 podstawowych krokach: definiowanie celów i potrzeb informacyjnych, zbieranie dowodów, analiza danych, prezentowanie informacji, podejmowanie decyzji opartych na dowodach.

Weryfikacja dowodów

Oczywiście zarządzanie oparte na dowodach jest procesem ciągłym, dlatego też w dalszych etapach ponownie weryfikujemy dowody, na których została podjęta decyzja, oraz sprawdzamy skutki naszego działania. Wyzwaniem jest wybranie, spośród wielu dowodów, tych najlepszych. Wbrew pozorom, pomimo licznych źródeł informacji, doskwiera nam niedobór dobrych jakościowo danych.

Podsumowanie

Zarządzanie bezpieczeństwem oparte na dowodach to szansa na lepsze decyzje i sprawniejsze zarządzanie organizacjami. Niestety chcąc rozwiązać problemy w obszarze bezpieczeństwa, osoby podejmujące decyzje zbyt często bazują na wiedzy wyniesionej ze studiów, utartych schematach, powtarzanych praktykach czy materiałach marketingowych. Doskonałym tego przykładem są wszystkie dyskusje o zasadności i celowości stosowania fotoradarów, skuteczności systemów nadzoru wizyjnego czy potrzebie zapewnienia większej liczby patroli policyjnych. Jakże często decyzje w powyższych kwestiach podejmowane są bez wcześniejszych studiów i analiz, jakże często nie mierzy się także skutków tychże decyzji?

I chociaż w naszym kraju nadal badania w obszarze bezpieczeństwa prowadzone są w zbyt wąskim zakresie  w konsekwencji czego dysponujemy często niewystarczającą wiedzą o problemach i zjawiskach, z którymi przychodzi nam się mierzyć, to jednak nie sposób nie zauważać korzyści, jakie może przynieść wykorzystanie sprawdzonych naukowo dowodów, a tych dotyczących chociażby fotoradarów, nadzoru wizyjnego czy skuteczności większej liczby patroli jest przecież coraz więcej.

5żywiołów. Bezpieczeństwo w mieście

Jak zapewnić bezpieczeństwo obiektów i obszarów w kontekście sytuacji kryzysowych?

Zapraszamy wszystkich do udziału w konferencji Bezpieczeństwo obiektów i obszarów – monitoring wizyjny, kontrola dostępu, mechaniczne systemy zabezpieczeń, która odbędzie się 4 października 2017 r. w Warszawie.

Wykład pt. Jak zapewnić bezpieczeństwo obiektów i obszarów w kontekście sytuacji kryzysowych? otwierający konferencję wygłosi ekspert firmy INSTIN Pan Sergiusz Parszowski.

Tematy poruszane w wykładzie

  • Czym jest i w jakich sytuacjach może być przydatny folder budynku?
  • W jakim celu przygotowuje się bezpieczną kopertę?
  • W jakich miejscach warto przygotowywać safe roomy?
  • Czy nowoczesna architektura zapobiegnie przyszłym zamachom terrorystycznym?
  • W jaki sposób systemy kontroli dostępu mogą pomóc w przeprowadzeniu sprawnej ewakuacji?
  • Jak zbudować efektywny system monitoringu wizyjnego?
  • W jaki sposób zapewnić skuteczną komunikację skierowaną do wszystkich osób przebywających w budynku?
  • Co powinno zawierać szkolenie personelu bezpieczeństwa i jak przygotować pozostały personel?

Wystąpienie będzie próbą odpowiedzi na powyższe i wiele innych pytań, które niejednokrotnie zaprzątają głowy zarządców budynków oraz menadżerów ds. bezpieczeństwa.

Formularz i agenda

Więcej informacji o konferencji oraz formularz rejestracyjny dostępny na stronie organizatora wydarzenia: www.successpoint.pl

„Wydawanie zezwoleń na przeprowadzenie imprezy masowej” – to kolejne przedsięwzięcie szkoleniowe przygotowywane przez nas we współpracy z Ośrodkiem Kształcenia Samorządu Terytorialnego im. Waleriana Pańki, prowadzonym przez Fundację Rozwoju Demokracji Lokalnej.

PROGRAM:
Część I

1. Jak stwierdzić czy wydarzenie podlega pod przepisy ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych czy też nie?
2. Jakie obowiązki musi spełnić organizator, by uzyskać zezwolenie na przeprowadzenie imprezy masowej?
3. W jakim zakresie instytucje publiczne odpowiadają za zabezpieczenie imprez masowych?
4. Jak zorganizować współpracę wszystkich podmiotów zaangażowanych w zabezpieczenie imprezy?
5. Na co należy zwrócić uwagę w organizacji urzędu gminy/miasta, by zezwolenie zostało wydane zgodnie z prawem?
6. Jak przebiega proces wydawania zezwoleń według zasady „krok po kroku”?

Część II
1. Jakich informacji może żądać od organizatora organ wydający zezwolenie?
2. Jak przebiega proces opiniowania imprezy masowej przez właściwe podmioty i jakie on ma znaczenie dla organu wydającego zezwolenie?
3. Czy terminy w procesie wydawania zezwoleń na przeprowadzenie imprezy masowej mają charakter obligatoryjny czy tylko instrukcyjny?
4. Co powinna zawierać decyzja o zezwoleniu lub odmowie zezwolenia na przeprowadzenie imprezy masowej?
5. Jak bez błędów i uchybień wydać decyzję w sprawie przeprowadzenia imprezy masowej?
6. Jakie informacje powinien zawierać rejestr wniosków o zezwolenie na przeprowadzenie imprezy masowej?
7. Na jakie nieprawidłowości w procesie wydawania zezwoleń wskazuje Najwyższa Izba Kontroli?

Miejsce szkolenia: Wrocław
Czas trwania: 09:00 – 14:00
Termin: 08.11.2016

Miejsce szkolenia: Katowice
Czas trwania: 09:00 – 14:00
Termin: 15.11.2016

Miejsce szkolenia: Poznań
Czas trwania: 09.00 – 14.00
Termin: 22.11.2016

Szczegółowy program szkolenia i formularz zgłoszeniowy można znaleźć na stronie OKST.

Polecamy również nasze szkolenie „Kontrola przebiegu imprezy masowej”.

Zachęcamy również do korzystania z naszej publikacji „Imprezy masowe. Organizacja, bezpieczeństwo, dobre praktyki”.

OKST

Zarządzanie obiektami sportowymi a bezpieczeństwo imprez masowych

Organizator imprezy masowej odpowiada za bezpieczeństwo uczestników. Jakie wymagania musi spełniać miejsce imprezy masowej? Jakie obowiązki spoczywają na zarządzających obiektami sportowymi?

Z ogromną przyjemnością informujemy o rozpoczętej współpracy z Ośrodkiem Kształcenia Samorządu Terytorialnego im. Waleriana Pańki, prowadzonym przez Fundację Rozwoju Demokracji Lokalnej.

W ramach tejże współpracy zaplanowaliśmy cykl szkoleń z zakresu bezpieczeństwa imprez masowych, zarządzania kryzysowego oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Już w październiku planujemy przeprowadzić pierwsze szkolenia zatytułowane:

Zarządzanie obiektami sportowymi w kontekście bezpieczeństwa imprez masowych.

Miejsce szkolenia: Wrocław
Czas trwania: 10.00–15.00
Termin: 11.10.2016

Miejsce szkolenia: Katowice
Czas trwania: 09.00– 14.00
Termin: 18.10.2016

Miejsce szkolenia: Poznań
Czas trwania: 09.00–14.00
Termin: 25.10.2016

Szczegółowy program szkolenia i formularz zgłoszeniowy można znaleźć na stronie OKST.

OKST

 

Opracowywanie planów zarządzania kryzysowego

Metodyka sporządzania gminnych i powiatowych planów zarządzania kryzysowego – to tytuł szkolenia, które we współpracy z platformą szkoleniową Szkol-gov.pl przeprowadzimy we wrześniu.

Co zawiera szkolenie?

W trakcie szkolenia jego uczestnicy uzyskają odpowiedź między innymi na następujące pytania:

  • Co powinien zawierać gminny i powiatowy plan zarządzania kryzysowego?
  • Jaka powinna być zawartość poszczególnych elementów?
  • Jak zapewnić przejrzystość, funkcjonalność i użyteczność planów zarządzania kryzysowego?
  • W jaki sposób zapewnić spójność planu zarządzania kryzysowego z innymi planami opracowywanymi na szczeblu gminy i powiatu?
  • Na podstawie jakich przepisów oprzeć pracę zespołu projektowego i grup roboczych?
  • Jak podzielić zadania i w jaki sposób egzekwować ich wykonanie?
  • Jaki czas przeznaczyć na opracowanie planu zarządzania kryzysowego i w jaki sposób sprawić, by prace postępowały zgodnie z harmonogramem?
  • Budżet – czyli kto ponosi koszty sporządzenia planów zarządzania kryzysowego?
  • W jaki sposób przeprowadzić uzgodnienie i wdrożenie planu zarządzania kryzysowego?
  • W jaki sposób prezentować i promować plany zarządzania kryzysowego?
  • Kiedy i w jakiej postaci dokonywać przeglądu i aktualizacji planu zarządzania kryzysowego?

Dla kogo jest to szkolenie?

Jeżeli jesteś:

  • pracownikiem samorządowym prowadzącym sprawy z zakresu zarządzania kryzysowego,
  • członkiem zespołu zarządzania kryzysowego,
  • pracownikiem gminnych lub powiatowych jednostek organizacyjnych,
  • przedstawicielem służb, straży lub inspekcji,
  • pracownikiem spółek komunalnych lub przedsiębiorstw,
  • bądź przedstawicielem społecznych organizacji ratowniczych,

to na pewno warto, abyś wziął udział w tym szkoleniu!

Gdzie i kiedy odbędzie się szkolenie?

Szkolenie zaplanowane zostało w dwóch miejscach i terminach:

20 września w Katowicach
27 września w Łodzi

Wszystkie informacje organizacyjnej oraz formularz zgłoszeniowy znajdziecie Państwo na platformie Szkol.gov.pl

Przegapiłeś szkolenie? Z chęcią zorganizujemy je dla Twojej instytucji? A może potrzebujesz konsultacji przy opracowywaniu planów zarządzania kryzysowego? Napisz do nas na kontakt.